The Last Day of Real Existence - Asguard

Here are, when you realized

That that you have believed in according

To you light mindedness is only illusions,

Illusions or sham

And more exactly utopin of that unfeasible

And already unrealizable happiness that was in store by the fate

And that you destroyed, having believed

That you are the master

Of the world, the master of the eternal life what you can control the fate.

But you didn’t believe

That it is only a dream

And that all dream

Sometimes finished

This is the last day of the real existence

Sun is shining not as always

Something playful, seducing, attracting

Is being felt in this world, in this

In describable beauty of nature

This is only the light sunlight

That is been slightly

Hidden by the cloud.

Creations driving me to unspeakable delight

Who are you?

The unknown creator, the genius, who crated

This world, this wood, this field, this rain.

But this is the rain.

Warm summer rain, my last summer rain,

My tears of a deep sorrow, tears of revelations,

Tears of bitterness.

I’ll never see it again.

How could I be so mistaken,

How could I believe in unreal,

Attracting, but deceptive.

The last summer rain, so tender

So warm, like the most secret dream,

That are going through the last time.

The time has come

He time has come, time of reckoning,

Time of this unknown

That seemed so attractive

And that proved to be so deceptive.

Time of a sleep, of an eternal sleep.

Hier zijn, toen je je realiseerde:

Dat waar je in hebt geloofd, volgens

Voor jou is lichtzinnigheid slechts illusies,

Illusies of schijn

En meer bepaald een utopie van dat onhaalbare

En al onbereikbaar geluk dat het lot in petto had

En dat je vernietigde, nadat je had geloofd

Dat jij de meester bent

Van de wereld, de meester van het eeuwige leven wat jij het lot kunt bepalen.

Maar je geloofde het niet

Dat het slechts een droom is

En dat allemaal dromen

Soms klaar

Dit is de laatste dag van het echte bestaan

De zon schijnt niet zoals altijd

Iets speels, verleidelijks, aantrekkelijks

Wordt gevoeld in deze wereld, in deze?

In beschrijfbare schoonheid van de natuur

Dit is alleen het lichte zonlicht

Dat is een beetje geweest

Verborgen door de cloud.

Creaties die me tot onuitsprekelijk genot brengen

Wie ben jij?

De onbekende schepper, het genie, die kratten

Deze wereld, dit bos, dit veld, deze regen.

Maar dit is de regen.

Warme zomerregen, mijn laatste zomerregen,

Mijn tranen van een diep verdriet, tranen van openbaringen,

Tranen van bitterheid.

Ik zal het nooit meer zien.

Hoe kon ik me zo vergissen,

Hoe kon ik geloven in onwerkelijk,

Aantrekkelijk, maar bedrieglijk.

De laatste zomerregen, zo zacht

Zo warm, als de meest geheime droom,

Die gaan de laatste keer door.

De tijd is gekomen

Hij is tijd, tijd van afrekening,

Tijd van deze onbekende

Dat leek me zo aantrekkelijk

En dat bleek zo bedrieglijk te zijn.

Tijd van een slaap, van een eeuwige slaap.