Act III: Last Day of the Real Existence - Asguard

When you realize

That what you believed in due to your levity

Was only illusion

Illusion or sham

And being more exact

Utopia of that unfeasible

And unreal Happiness

That had been prepared

By the fate

And which you had destroyed

Having believed that

You were the master

Of the world

Master of eternal life

And that you could control destiny

But you didn’t believe

That it was only a dream

And that all dreams

Sometimes came to an end

This is the last day

Of real existence

The Sun is shining differently

Something playful, seducing, and

Attractive is felt

In this world, in this

Indescribable beauty of nature

This is just sunlight

That is slightly hidden

By a cloud

Creation entrancing me…

Who are you?

An unknown genius creator

Who was able to create

This world, this wood

This field, this rain

Oh, My God, this is rain

Warm summer rain

My last summer rain

My tears of deep sorrow

Tears of revelation

Tears of bitterness

I’ll never see it again

How could I be so mistaken

How could I believe in unreal

Attractive, but deceptive

The last summer rain, so tender

So warm like the most secret dreams

Which you are going through the last time

The time has come

Time of retribution

Time of this unknown

Which seemed so attractive

And turned out to be

So deceptive

Time of a dream

And eternal sleep

Wanneer je je realiseerd

Dat waar je in geloofde vanwege je lichtzinnigheid

Was slechts een illusie

Illusie of schijn

En preciezer zijn

Utopie van dat onhaalbare

En onwerkelijk geluk

Dat was voorbereid

Door het lot

En die je had vernietigd

Dat hebben geloofd

Jij was de meester

Van de wereld

Meester van het eeuwige leven

En dat je het lot kon bepalen

Maar je geloofde het niet

Dat het slechts een droom was

En dat alle dromen

Soms kwam er een einde aan

Dit is de laatste dag

Van echt bestaan

De zon schijnt anders

Iets speels, verleidelijks en

Aantrekkelijk wordt gevoeld

In deze wereld, in deze

Onbeschrijfelijke schoonheid van de natuur

Dit is gewoon zonlicht

Dat is een beetje verborgen

Door een wolk

Creatie die me in vervoering brengt...

Wie ben jij?

Een onbekende geniale maker

Wie heeft kunnen maken?

Deze wereld, dit hout

Dit veld, deze regen

Oh, mijn God, dit is regen

Warme zomerregen

Mijn laatste zomerregen

Mijn tranen van diep verdriet

Tranen van openbaring

Tranen van bitterheid

Ik zal het nooit meer zien

Hoe kon ik me zo vergissen

Hoe kon ik geloven in onwerkelijk?

Aantrekkelijk, maar bedrieglijk

De laatste zomerregen, zo zacht

Zo warm als de meest geheime dromen

Waar je de laatste keer doorheen gaat

De tijd is gekomen

Tijd van vergelding

Tijd van deze onbekende

Wat zo aantrekkelijk leek

En bleek te zijn

Zo bedrieglijk

Tijd van een droom

En eeuwige slaap