Mister Babadook - Argyle Goolsby

Creak Creak go the boards at the base of the stairs

Up, up jump the roots of my trembling hair

Boom, Boom resounds a sound in the darkness somewhere

Oh could it be?

My guest is here?

Tick, Tock blares the clock I can no longer ignore

Snip, snap pops the latch on my powerless door

Sick, sick is the sensation salting my pores

I’ve never hosted quite a guest before…

Hey, Mr. Babadook!

How do you do?

He said: «I'm doin fine, but don’t be burnin' our time

You know we’ve got some work to do»

Oh, what a sight to see this dapper shadow appear!

Perambulating, undulating, increasingly near…

And following the ripened, heightened scent of my fear

A friend or foe?

I’m not exactly clear

Oh, not a word was heard, but when I shuddered a gasp

He snapped back, jet black, tipping his hat

The silence was excruciating I will admit

I had to curb my quiet fit

Hey, Mister Babadook!

How do you do?

He said: «I'm doin' fine, but don’t be burnin' our time

You know we’ve got some work to do»

«Good sir… I sympathize that youre a bit paralyzed to see me standing here.

I understand your surprise, but time is not an ally on my side.

I advise you let me out before my patience tries»

He drew a little closer, and I noticed his face

Resembled that of someone that I knew.

Right away I found myself standing eye

to eye with the wraith of my very own reflected rage

Just a mirror and an empty gaze

Just a man simply entertaining hate

Feels like I’ve known you all my life

Seems a little bit silly that I was scared before

How long were you waiting for me outside?

I do apologize!

I’ve been a little down.

Let’s go and hit the town,

and take a walk around

I know a few people we can visit on tonight…

Kraak Kraak ga de planken aan de voet van de trap

Omhoog, omhoog, spring over de wortels van mijn trillende haar

Boem, Boem weerklinkt ergens een geluid in de duisternis

Oh, zou het kunnen?

Mijn gast is hier?

Tik, Tock schalt de klok die ik niet langer kan negeren

Knip, klik doet de grendel op mijn machteloze deur open

Ziek, ziek is het gevoel dat mijn poriën zout

Ik heb nog nooit eerder een gast ontvangen...

Hé, meneer Babadook!

Hoe gaat het met u?

Hij zei: «Het gaat goed met me, maar verbrand onze tijd niet»

Je weet dat we wat werk te doen hebben»

Oh, wat een lust om deze keurige schaduw te zien verschijnen!

Rondlopend, golvend, steeds dichterbij...

En de gerijpte, verhoogde geur van mijn angst volgen

Een vriend of vijand?

Ik ben niet helemaal duidelijk

Oh, er werd geen woord gehoord, maar toen ik naar adem snakte

Hij snauwde terug, gitzwart, terwijl hij zijn hoed liet vallen

De stilte was ondraaglijk, dat geef ik toe

Ik moest mijn stille fit in bedwang houden

Hé, meneer Babadook!

Hoe gaat het met u?

Hij zei: «Het gaat goed met me, maar verbrand onze tijd niet»

Je weet dat we wat werk te doen hebben»

«Goede meneer... ik voel mee dat u een beetje verlamd bent om mij hier te zien staan.

Ik begrijp je verbazing, maar tijd is geen bondgenoot aan mijn kant.

Ik raad je aan me eruit te laten voordat mijn geduld het probeert»

Hij kwam wat dichterbij en ik zag zijn gezicht

Het leek op dat van iemand die ik kende.

Meteen merkte ik dat ik een oogje in het zeil hield

oog in oog met de schim van mijn eigen gereflecteerde woede

Gewoon een spiegel en een lege blik

Gewoon een man die gewoon haat koestert

Het voelt alsof ik je al mijn hele leven ken

Het lijkt een beetje dom dat ik eerder bang was

Hoe lang wachtte je buiten op me?

Ik verontschuldig me!

Ik ben een beetje down geweest.

Laten we naar de stad gaan,

en maak een wandeling

Ik ken een paar mensen die we vanavond kunnen bezoeken...