Blood On Her Gown - Argyle Goolsby

That time was crystalline.

Was polished and refined

Inside our house the windows gently opened wide

Spirited curtains danced a waltz, and whipped he breeze

But now I wake and there is no one here but me.

And this…

Blood on her gown.

I have tried so hard to draw the horror out

I’ve tried.

Oh I’ve tried.

But the crimson stains are loyal and devout

Your last words they shut me out with mocking pride

So I cut the lock of your heart to come inside

Be it knife or song, don’t doubt me wrong

My hands will feel the warmth that once was inside my little gushing bride

Blood on her gown.

Oh this night is ruined.

I have torn it down

Oh I’ve tried.

Lord, I’ve tried to dissolve the horror deep into a drown

Your last words they shut me out with mocking pride

So I cut the lock of your heart to come inside

Be it knife or song, don’t doubt me wrong

My hands will feel the warmth that once was inside my little gushing bride

For once the sound of sparrows sealed the empty space

For once a human form brought something else than rage

For once my teeth did not draw blood so they could smile

For once my hands did hold instead of lashing out

But you took it all away.

Yeah, you took it all away

Blood on her gown.

I have tried so hard to draw the horror out

Oh I’ve tired and I’ve tried to engender restoration of the white

But as night proceeds her solvent rain it’s so clear to me

This stain can never be, this stain will never be washed away

Die tijd was kristalhelder.

Was gepolijst en verfijnd

In ons huis gingen de ramen zachtjes wijd open

Spirited gordijnen dansten een wals, en zweepte hij bries

Maar nu word ik wakker en is er niemand behalve ik.

En dit…

Bloed op haar jurk.

Ik heb zo mijn best gedaan om de horror eruit te tekenen

Ik heb geprobeerd.

Oh ik heb het geprobeerd.

Maar de karmozijnrode vlekken zijn loyaal en vroom

Je laatste woorden sloten me buiten met spottende trots

Dus ik heb het slot van je hart doorgesneden om binnen te komen

Of het nu een mes of een lied is, twijfel niet aan mij verkeerd

Mijn handen zullen de warmte voelen die ooit in mijn kleine stromende bruid zat

Bloed op haar jurk.

Oh deze nacht is verpest.

Ik heb het afgebroken

Oh ik heb het geprobeerd.

Heer, ik heb geprobeerd de gruwel op te lossen in een verdrinkingsdood

Je laatste woorden sloten me buiten met spottende trots

Dus ik heb het slot van je hart doorgesneden om binnen te komen

Of het nu een mes of een lied is, twijfel niet aan mij verkeerd

Mijn handen zullen de warmte voelen die ooit in mijn kleine stromende bruid zat

Voor een keer verzegelde het geluid van mussen de lege ruimte

Voor een keer bracht een menselijke vorm iets anders dan woede

Voor een keer trokken mijn tanden geen bloed zodat ze konden glimlachen

Voor een keer hielden mijn handen vast in plaats van uit te halen

Maar je hebt het allemaal weggenomen.

Ja, je nam het allemaal weg

Bloed op haar jurk.

Ik heb zo mijn best gedaan om de horror eruit te tekenen

Oh, ik ben moe en ik heb geprobeerd herstel van het wit te bewerkstelligen

Maar naarmate de nacht vordert, haar oplosregen, is het me zo duidelijk

Deze vlek kan nooit zijn, deze vlek zal nooit worden weggewassen