Plastic Tramp - Arctic Monkeys

He looks as if he hasn’t slept

His hair is purposely unkept

In many doorways, people wept

When you crafted your plan

Shadows underneath the eyes

And everywhere the bastard lies

My lack of proof is your disguise

You won’t remember me

There’s nothing really I can say

But «Sorry, mate» and walk away

I could be wrong on this, you play your game

This world is full of most unkind

And horrible is redefined

I can’t imagine that you’d mind at all

You’re lying again, your conscience isn’t your friend

And the only thing you’re sobbing at is your imagination

Lying again, your conscience isn’t your friend

And the only thing you’re sobbing at is your imagination

Is he really on the street?

Desperation or deceit?

And what he’s wearing on his feet

Won’t solve our mystery

And I am baffled by how you stand there, soaking it in

And do you hide your identity where you hide your grin?

You’d better hide your grin

Shadows underneath the eyes

And everywhere the bastard lies

My lack of proof is your disguise

You won’t remember me

There’s nothing really I can say

But «sorry, mate» and walk away

I could be wrong unless you play your game

This world is full of most unkind

And horrible is redefined

I can’t imagine that you’d mind at all

You’re lying again, your conscience isn’t your friend

And the only thing you’re sobbing at is your imagination

Lying again, your conscience isn’t your friend

And the only thing you’re sobbing at is your imagination

Hij ziet eruit alsof hij niet heeft geslapen

Zijn haar is met opzet niet in orde gemaakt

In veel deuropeningen huilden mensen

Toen je je plan maakte

Schaduwen onder de ogen

En overal ligt de klootzak

Mijn gebrek aan bewijs is jouw vermomming

Je zult me ​​niet herinneren

Er is niets dat ik echt kan zeggen

Maar "Sorry, maat" en loop weg

Ik kan het mis hebben, jij speelt je spel

Deze wereld zit vol met de meest onaardige

En verschrikkelijk is geherdefinieerd

Ik kan me niet voorstellen dat je het erg vindt

Je liegt weer, je geweten is niet je vriend

En het enige waar je om snikt, is je verbeelding

Weer liegen, je geweten is niet je vriend

En het enige waar je om snikt, is je verbeelding

Is hij echt op straat?

Wanhoop of bedrog?

En wat hij aan zijn voeten draagt

Zal ons mysterie niet oplossen

En ik ben verbijsterd door hoe je daar staat, het in je opnemen

En verberg je je identiteit waar je je grijns verbergt?

Je kunt je grijns beter verbergen

Schaduwen onder de ogen

En overal ligt de klootzak

Mijn gebrek aan bewijs is jouw vermomming

Je zult me ​​niet herinneren

Er is niets dat ik echt kan zeggen

Maar "sorry, maat" en loop weg

Ik kan het mis hebben, tenzij je je game speelt

Deze wereld zit vol met de meest onaardige

En verschrikkelijk is geherdefinieerd

Ik kan me niet voorstellen dat je het erg vindt

Je liegt weer, je geweten is niet je vriend

En het enige waar je om snikt, is je verbeelding

Weer liegen, je geweten is niet je vriend

En het enige waar je om snikt, is je verbeelding