Fright Lined Dining Room - Arctic Monkeys

You thrive on dancing in our laps

Before the more familiar chaps

Who know the curtain leads to fever

We watched the womanizer cry

And in the last sip you and I Declared we might require a breather

I am a truth’s true truant and I can

Feign excitement fluently

As solidly as I can busk shock

With well presented merryment

And I know all too well

I shouldn’t break the key off in the lock

And the tumble splits the frame revealing silk and fits

In the fright lined dining room

Throw a gaze towards them while they feast

The days drag their heels when you’re not there to crack the whip

And the weeks wait to burst like a sachet of brats

The old pantomime villian follows my coat

And he hides where it hangs and he spies through the slats

And meanwhile in the desert’s only costume shop

The cowls hang and wait to rot away the identities of the willing

I’m back to sugar in the night

Rocketing shutter doors

Despite the shop not opening for hours

You can itch, flap and whistle

And try to avoid the tock

As I scribbled over drivel you were snoring, showing off

The tumble splits the frame revealing silk and fits

In the fright lined dining room

Throw a gaze towards them while they feast

Je gedijt goed bij dansen op onze schoot

Voor de meer bekende chaps

Wie weet leidt het gordijn tot koorts

We hebben de rokkenjager zien huilen

En in de laatste slok hebben jij en ik verklaard dat we misschien een adempauze nodig hebben

Ik ben een echte spijbelende waarheid en ik kan

Vloeiend opwinding veinzen

Zo stevig als ik kan schokken

Met goed gepresenteerde vrolijkheid

En ik weet het maar al te goed

Ik mag de sleutel niet in het slot breken

En de trommel splijt het frame en onthult zijde en pasvormen

In de angstaanjagende eetkamer

Werp een blik naar ze terwijl ze smullen

De dagen slepen zich voort als je er niet bent om de zweep te kraken

En de weken wachten om te barsten als een zakje snotaapjes

De oude pantomime-schurk volgt mijn jas

En hij verbergt waar het hangt en hij spionnen door de lamellen

En ondertussen in de enige kostuumwinkel van de woestijn

De kappen hangen en wachten om de identiteit van de gewilligen weg te rotten

Ik ben terug naar suiker in de nacht

Raketluikende deuren

Ondanks dat de winkel urenlang niet open is

Je kunt jeuken, flapperen en fluiten

En probeer de tok te vermijden

Terwijl ik over gezeur krabbelde, was je aan het snurken en aan het pronken

De tuimelaar splitst het frame en onthult zijde en past

In de angstaanjagende eetkamer

Werp een blik naar ze terwijl ze smullen