Cornerstone - Arctic Monkeys

I thought I saw you in the Battleship

but it was only a look alike

She was nothing but a vision trick,

Under the warning light.

She was close,

close enough to be your ghost,

But my chances turned to toast

When I asked her if I could call her your name.

I thought I saw you in the rusty hook,

Huddled up in a wicker chair

I wandered over for a closer look

And kissed who ever was sitting there.

She was close,

And she held me very tightly

Till I asked awfully politely,

please can I call you her name?

And I elongated my lift home,

yeah I let him go the long way round

I smelt your scent in the seat belt

And kept my short cuts to myself.

I thought I saw you in the parrot’s beak

Messing with the smoke alarm

It was too loud for me to hear her speak

And she had a broken arm.

It was close, so close that

the walls were wet

And she wrote it out in letraset,

no, you can’t call me her name!

Tell me wehere’s your hiding place,

I’m worried I’ll forget your face.

And I’ve asked everyone

And I’m beggining to think

I imagined you all along.

I elongated my lift home.

Yeah I let him go the long way round

I smelt your scent on the seat belt,

And kept my short cuts to myself.

I saw your sister in the cornerstone

on the phone to the middle man

When I saw that she was on her own

I thought she might understand

She was close,

well you couldn’t get much closer,

She said: i’m really not supposed to but yes,

You can call me anything you want.

Ik dacht dat ik je in het slagschip zag

maar het was maar een look-a-like

Ze was niets anders dan een visietruc,

Onder het waarschuwingslicht.

Ze was dichtbij,

dichtbij genoeg om je geest te zijn,

Maar mijn kansen veranderden in toast

Toen ik haar vroeg of ik haar jouw naam mocht noemen.

Ik dacht dat ik je in de roestige haak zag,

Ineengedoken in een rieten stoel

Ik dwaalde langs om het van dichterbij te bekijken

En kuste wie daar ooit zat.

Ze was dichtbij,

En ze hield me heel stevig vast

Tot ik heel beleefd vroeg,

mag ik je alsjeblieft haar naam noemen?

En ik verlengde mijn lift naar huis,

ja ik heb hem de lange weg laten gaan

Ik rook je geur in de veiligheidsgordel

En hield mijn korte routes voor mezelf.

Ik dacht dat ik je in de snavel van de papegaai zag

Knoeien met de rookmelder

Het was te luid voor mij om haar te horen praten

En ze had een gebroken arm.

Het was dichtbij, zo dichtbij dat

de muren waren nat

En ze schreef het op in een letraset,

nee, je kunt me haar naam niet noemen!

Vertel me waar je schuilplaats is,

Ik ben bang dat ik je gezicht zal vergeten.

En ik heb het iedereen gevraagd

En ik begin te denken

Ik heb me je altijd al voorgesteld.

Ik heb mijn lift naar huis verlengd.

Ja, ik liet hem de lange weg gaan

Ik rook je geur aan de veiligheidsgordel,

En hield mijn korte routes voor mezelf.

Ik zag je zus in de hoeksteen

aan de telefoon naar de tussenpersoon

Toen ik zag dat ze alleen was

Ik dacht dat ze het misschien zou begrijpen

Ze was dichtbij,

nou je kon niet veel dichterbij komen,

Ze zei: dat mag echt niet, maar ja,

Je kunt me bellen wat je wilt.