Materia Oscura - Antonio Vega

Cuando empieza, a amanecer

Las palabras, aún no se dejan var

Formas vagas, en el humo

Del cigarro, que acabo de encender

Como notas, que nadie puede oir

Caprichosas

Lo presiento, están aquí

Y ordenarlas, es a veces sufrir

Materia oscura, que eternamente

Eternamente, habrá que descubrir

Como notas, que nadie puede oir

En un juego, escurridizo y sutil

Cuando empieza, a anochecer

Son como hilos, como hilos de tejer

Cuando, llega el amanecer

Las palabras, por fin se dejan ver

Formas claras, en el humo

Del cigarro, que acabo de encender

Se que rondan, por aqui

Materia oscura, que eternamente habrá que descubrir

Eternamente habrá que descubrir

Wanneer het begint, bij zonsopgang

De woorden, laten zich nog steeds niet gaan

Vage vormen, in de rook

Van de sigaret die ik net opstak

Zoals je merkt, dat niemand kan horen

grillig

Ik voel het, ze zijn er

En ze bestellen is soms lijden

Donkere materie, die voor eeuwig

Eeuwig zal het nodig zijn om te ontdekken

Zoals je merkt, dat niemand kan horen

In een spel, ongrijpbaar en subtiel

Als het begint, in de schemering

Ze zijn als draden, als breidraden

Wanneer de dageraad komt

De woorden laten zich eindelijk zien

Duidelijke vormen, in de rook

Van de sigaret die ik net opstak

Ik weet dat ze hier in de buurt zijn

Donkere materie, die voor altijd ontdekt moet worden

Eeuwig zal het nodig zijn om te ontdekken