Hoy Me Dio Por Ser Honesto (con Antonio Vega) - El Arrebato, Antonio Vega

Yo quisiera devolverte, todo lo que me has prestado

Esa sonrisa permanente, ese cariño derramado

Y quisiera parecerme, a ese héroe que reclamas

El justiciero de tus miedos, la primavera de tu cama

Pero sólo soy un necio, mírame, abrazado a una guitarra

Soy un corazón deshecho, a trozos por la madrugada

Déjame una copia de la llave de tu puerta

Porque se que es muy posible que mañana me arrepienta

Hoy me dio por ser honesto, aunque se que no me pega

Y si vuelvo volveré porque encontré un millón de estrellas

Que poner en mi mirada cuando roce tu entrepierna

Cuando consiga volar a la altura en la que besas

Porque eres tu la que me da

Ese gustito de agua que me quita la sed

Porque eres tu la que me da

Ese cachito de cielo que me obliga a volver

Porque eres tu la que me da, la que me da

La que amasa mi pena y la empapa de miel

Y me siento tan pequeño, enfrentado a tu mirada

Tu pasión sigue creciendo, y a mi me ha caducado el alma

Déjame una copia de la llave de tu puerta

Porque se que es muy posible que mañana me arrepienta

Hoy me dio por ser honesto, aunque se que no me pega

Y si vuelvo volveré porque encontré un millón de estrellas

Que poner en mi mirada cuando roce tu entrepierna

Cuando consiga volar a la altura en la que besas

Porque eres tu la que me da

Ese gustito de agua que me quita la sed

Porque eres tu la que me da

Ese cachito de cielo que me obliga a volver

Porque eres tu la que me da, la que me da

La que amasa mi pena y la empapa de miel

Porque eres tu la que me da

Ese gustito de agua que me quita la sed

Porque eres tu la que me da

Ese cachito de cielo que me obliga a volver

Porque eres tu la que me da, la que me da

La que amasa mi pena y la empapa de miel

Ik wil je graag alles teruggeven wat je me geleend hebt

Die permanente glimlach, die gemorste genegenheid

En ik zou willen lijken op die held die jij beweert

De burgerwacht van je angsten, de lente van je bed

Maar ik ben gewoon een dwaas, kijk naar mij, een gitaar knuffelend

Ik ben een hart ongedaan gemaakt, in stukken bij het ochtendgloren

Laat een kopie van je deursleutel achter

Omdat ik weet dat het heel goed mogelijk is dat ik er morgen spijt van zal krijgen

Vandaag besloot hij om eerlijk te zijn, hoewel ik weet dat hij me niet slaat

En als ik terugkom, kom ik terug omdat ik een miljoen sterren heb gevonden

Wat moet ik in mijn blik stoppen als ik over je kruis wrijf?

Wanneer ik mag vliegen naar de hoogte waar je kust

Omdat jij het bent die mij geeft

Die kleine smaak van water dat mijn dorst lest

Omdat jij het bent die mij geeft

Dat kleine stukje hemel dat me dwingt terug te keren

Omdat jij degene bent die mij geeft, degene die mij geeft

Degene die mijn verdriet kneedt en in honing laat weken

En ik voel me zo klein, geconfronteerd met jouw blik

Je passie blijft groeien, en mijn ziel is overleden

Laat een kopie van je deursleutel achter

Omdat ik weet dat het heel goed mogelijk is dat ik er morgen spijt van zal krijgen

Vandaag besloot hij om eerlijk te zijn, hoewel ik weet dat hij me niet slaat

En als ik terugkom, kom ik terug omdat ik een miljoen sterren heb gevonden

Wat moet ik in mijn blik stoppen als ik over je kruis wrijf?

Wanneer ik mag vliegen naar de hoogte waar je kust

Omdat jij het bent die mij geeft

Die kleine smaak van water dat mijn dorst lest

Omdat jij het bent die mij geeft

Dat kleine stukje hemel dat me dwingt terug te keren

Omdat jij degene bent die mij geeft, degene die mij geeft

Degene die mijn verdriet kneedt en in honing laat weken

Omdat jij het bent die mij geeft

Die kleine smaak van water dat mijn dorst lest

Omdat jij het bent die mij geeft

Dat kleine stukje hemel dat me dwingt terug te keren

Omdat jij degene bent die mij geeft, degene die mij geeft

Degene die mijn verdriet kneedt en in honing laat weken