Sleepy Sea of Indigo and Blue - Antje Duvekot

You were there

I dont know why

Maybe we were brothers

In another time

Among a hundred trains

And all those trite refrains

Somehow you let your train go by

I said ive never felt pain

I travel in submarines

Dont think i’d make much of a swimmer

So i live under the waves

Because you cannot sink

If you dont try to swim

But somehow i just let you in

And i dont know how you made it past my guards

You knew the secret of their hearts

So lay me down gently

Gather me to you

On a sleppy sea of indigo and blue

Sing me a song thats tender

And love will come to you

On a sleepy sea my love will come to you

You said i understand your sense of fear

The city’s made of timber and the flames are on the hill

But in a still born world, in a strange and troubled time

I will sing you lullabies

And i dont know what tomorrow has in store

But i will pin my heart to yours

So lay me down gently

Gather me to you

On a sleppy sea of indigo and blue

Sing me a song thats tender

And love will come to you

On a sleepy sea my love will come to you

Bridge

And at the crumbling of the hour, in her twilight evening gown

Over waters emerald green we’ll watch the silver sun go down

Jij was daar

Ik weet niet waarom

Misschien waren we broers

Een andere keer

Tussen honderd treinen

En al die afgezaagde refreinen

Op de een of andere manier laat je je trein voorbij gaan

Ik zei dat ik nooit pijn heb gevoeld

Ik reis in onderzeeërs

Denk niet dat ik een goede zwemmer zou zijn

Dus ik leef onder de golven

Omdat je niet kan zinken

Als u niet probeert te zwemmen

Maar op de een of andere manier liet ik je gewoon binnen

En ik weet niet hoe je voorbij mijn bewakers bent gekomen

Je kende het geheim van hun hart

Dus leg me voorzichtig neer

Roep me bij je op

Op een slappe zee van indigo en blauw

Zing een lied voor me dat teder is

En liefde zal naar je toe komen

Op een slaperige zee zal mijn liefde naar jou komen

Je zei dat ik je gevoel van angst begrijp

De stad is gemaakt van hout en de vlammen zijn op de heuvel

Maar in een doodgeboren wereld, in een vreemde en roerige tijd

Ik zal slaapliedjes voor je zingen

En ik weet niet wat morgen in petto heeft

Maar ik zal mijn hart op het jouwe spelden

Dus leg me voorzichtig neer

Roep me bij je op

Op een slappe zee van indigo en blauw

Zing een lied voor me dat teder is

En liefde zal naar je toe komen

Op een slaperige zee zal mijn liefde naar jou komen

Brug

En bij het afbrokkelen van het uur, in haar schemerige avondjurk

Over wateren smaragdgroen zullen we de zilveren zon zien ondergaan