Four Stitches - Antje Duvekot

Last night the stars never went down, i spent 13 long hours on a plane

Here we are now nervous as school girls, skittish as horses, awkward as prom

dates

And it should be familiar, this once was my country, before the coming of the

sea

Hey Tom did your old pony ever find the way back home?

The streets of our past, we gambled away, when hours and days were still free

On the roof of your car, we studied the night sky with both our adulthoods

lying in wait

And i still feel the downpour of a season so sacred, you take my bags,

pull up the car

Hey Tom looks like your pony really made it pretty far

Two feathers for the plans, three daisies for the memories

A penny for the dust and for the love

Four stitches for the loss, five glasses for the riches

One breath for the crumbling of the sky

Before the last snow, two synchronized blossoms waiting for summer to come

And the world was lit up then and the fairgrounds were shining

Your hand on my shoulder… That was enough

And my heart was so calm then, in the roundness of waiting

When love was innocent and slow

Hey Tom do you think our ponies will ever find a way back home?

Two feathers for the plans, three daisies for the memories

A penny for the dust and for the love

Four stitches for the loss, five glasses for the riches

One breath for the crumbling of the sky

Five bubbles for the glory, a sonnet for salvation

Some mortar for the cracks, a pillow for the fall

One opus for the joy, two shards for forgiveness

A secret stairwell for remembering

And a moment for a song…

Gisteravond gingen de sterren nooit naar beneden, ik heb 13 lange uren in een vliegtuig doorgebracht

Hier zijn we nu nerveus als schoolmeisjes, schichtig als paarden, ongemakkelijk als prom

datums

En het moet bekend zijn, dit was ooit mijn land, vóór de komst van de

zee

Hé Tom heeft je oude pony ooit de weg terug naar huis gevonden?

De straten van ons verleden, we gokten weg, toen uren en dagen nog vrij waren

Op het dak van je auto hebben we de nachtelijke hemel bestudeerd met onze beide volwassenen

op de loer liggen

En ik voel nog steeds de stortbui van een seizoen zo heilig, je neemt mijn koffers,

trek de auto omhoog

Hey Tom, het lijkt erop dat je pony het echt ver heeft gehaald

Twee veren voor de plannen, drie madeliefjes voor de herinneringen

Een cent voor het stof en voor de liefde

Vier hechtingen voor het verlies, vijf glazen voor de rijkdom

Eén adem voor het afbrokkelen van de lucht

Voor de laatste sneeuw wachten twee gesynchroniseerde bloesems op de komende zomer

En de wereld was verlicht en het kermisterrein straalde

Je hand op mijn schouder... Dat was genoeg

En mijn hart was toen zo kalm, in de rondheid van wachten

Toen liefde onschuldig en traag was

Hey Tom, denk je dat onze pony's ooit een weg terug naar huis zullen vinden?

Twee veren voor de plannen, drie madeliefjes voor de herinneringen

Een cent voor het stof en voor de liefde

Vier hechtingen voor het verlies, vijf glazen voor de rijkdom

Eén adem voor het afbrokkelen van de lucht

Vijf bellen voor de glorie, een sonnet voor redding

Wat mortel voor de scheuren, een kussen voor de val

Een opus voor de vreugde, twee scherven voor vergeving

Een geheim trappenhuis om te onthouden

En een moment voor een liedje...