ZMKD - Antanta

Припев:

Однажды вернувшись из мегаполиса обратно за МКАД

Проходя мимо родных девятин в моей голове появилась мысль

Мысль, чтобы добиться нужно работать больше чем должен

Знаешь, что я сделал с ней?

Я запер ее в замке и выкинул ключ от замка

Ей так тесно, ведь там метр от пола до потолка

Она не встречает рассвет, не провожает закат

И каждый день я увожу ее за МКАД.

Я запер ее в замке и выкинул ключ от замка

Ей так тесно, ведь там метр от пола до потолка

Она не встречает рассвет, не провожает закат

И каждый день я увожу ее за МКАД.

Ты видишь как ты живешь,

Видишь как живут те кто в топе

Тех для кого свое дело не хобби,

Видишь как живут те, кто в жопе.

Видишь маленький мерс, тех кому похер диз или бенз

Если б в колеса нужда была заливать чистую нефть

Он с них бы не слез.

Пойми одну вещь, ты знаешь Москву хочешь жить наверху

И ты думаешь, как бы тебе мегаполис нагнуть,

Город вертеть на х*ю,

Но что ты листаешь картинки Москвы

Вдалеке только можешь мечтать о цене

Что ходишь как долбанный зомби под ней

Без цели, идей, разницы нет

Считаешь чужие нули и думаешь как тебе к ним подойти

Запомни, что смысл имеют нули

Только если пред ними есть цифра один

Цифра один дела больше, меньше воды

Цифра один, это твой стержень внутри.

Припев:

Однажды вернувшись из мегаполиса обратно за МКАД

Проходя мимо родных девятин в моей голове появилась мысль

Мысль, чтобы добиться нужно работать больше чем должен

Знаешь, что я сделал с ней?

Я запер ее в замке и выкинул ключ от замка

Ей так тесно, ведь там метр от пола до потолка

Она не встречает рассвет, не провожает закат

И каждый день я увожу ее за МКАД.

Я запер ее в замке и выкинул ключ от замка

Ей так тесно, ведь там метр от пола до потолка

Она не встречает рассвет, не провожает закат

И каждый день я увожу ее за МКАД.

Сон не спасает, если устала душа

Голова будто надутый до предела чертов шар

Там как скелеты в шкафак, как тараканы в котелках

Мысли о лучшей жизни в облаках, да ну их нах

В Москве пи*дец, а я за МКАДОМ посмотрюсь покорным,

А то как въедешь в город будто сразу airdrop’ом

Кто-то все проблемы разом, скопом, планы в топку

Через жопу пошел занят на работа, работа, работа.

Через 24 часа мы там откуда просто не выйти

Для тех кто не видил, это не грязь на руках

Типа вымыл да вытер, не то чтобы просто уехать нельзя

Или может не ходит общественный транспорт

Это место останется внутрь тебя

Вдруг что-то вспомнит о себе сразу

Кто ты, откуда ты вылез, к чему ты стремишься

И как всего хочешь добиться

Что тебе нужно чтоб счастливо жить

Или сколько ты хочешь, чтоб остановиться,

Но помнить надо одно, жизнь это будто немое кино

Выгорит и в черно-белых тонах

Или цвет единицы раскрасив нулем.

Припев:

Чтобы добиться нужно работать больше чем должен

Знаешь, что я сделал с ней?

Я запер ее в замке и выкинул ключ от замка

Ей так тесно, ведь там метр от пола до потолка

Она не встречает рассвет, не провожает закат

И каждый день я увожу ее за МКАД.

Я запер ее в замке и выкинул ключ от замка

Ей так тесно, ведь там метр от пола до потолка

Она не встречает рассвет, не провожает закат

И каждый день я увожу ее за МКАД.

Refrein:

Eenmaal terug uit de metropool terug voorbij de ringweg van Moskou

Toen ik de inheemse negentiende eeuw passeerde, verscheen er een gedachte in mijn hoofd

Gedacht om te bereiken moet je harder werken dan nodig is

Weet je wat ik met haar deed?

Ik sloot haar op in het kasteel en gooide de sleutel van het kasteel weg

Het is zo druk, omdat er een meter van vloer tot plafond is

Ze ontmoet de dageraad niet, ziet de zonsondergang niet af

En elke dag haal ik haar weg van de ringweg van Moskou.

Ik sloot haar op in het kasteel en gooide de sleutel van het kasteel weg

Het is zo druk, omdat er een meter van vloer tot plafond is

Ze ontmoet de dageraad niet, ziet de zonsondergang niet af

En elke dag haal ik haar weg van de ringweg van Moskou.

Je ziet hoe je leeft

Je ziet hoe degenen die aan de top staan ​​leven

Degenen voor wie hun bedrijf geen hobby is,

Je ziet hoe degenen die in de kont zitten leven.

Je ziet een kleine Mercedes, zij die niks om diz of benz geven

Als het nodig was om de wielen met schone olie te vullen

Hij zou niet van hen huilen.

Begrijp één ding, je kent Moskou, je wilt aan de top leven

En je denkt na over hoe je de metropool kunt buigen,

Zet de stad aan x * yu,

Maar waarom blader je door foto's van Moskou?

In de verte kun je alleen maar dromen van een prijs

Dat je eronder als een verdomde zombie loopt

Zonder doel, ideeën, is er geen verschil

Je telt de nullen van anderen en bedenkt hoe je ze kunt benaderen

Onthoud dat nullen zinvol zijn

Alleen als er een nummer één voor hen staat

Nummer één meer doen, minder water

Nummer één, dit is je kern van binnen.

Refrein:

Eenmaal terug uit de metropool terug voorbij de ringweg van Moskou

Toen ik de inheemse negentiende eeuw passeerde, verscheen er een gedachte in mijn hoofd

Gedacht om te bereiken moet je harder werken dan nodig is

Weet je wat ik met haar deed?

Ik sloot haar op in het kasteel en gooide de sleutel van het kasteel weg

Het is zo druk, omdat er een meter van vloer tot plafond is

Ze ontmoet de dageraad niet, ziet de zonsondergang niet af

En elke dag haal ik haar weg van de ringweg van Moskou.

Ik sloot haar op in het kasteel en gooide de sleutel van het kasteel weg

Het is zo druk, omdat er een meter van vloer tot plafond is

Ze ontmoet de dageraad niet, ziet de zonsondergang niet af

En elke dag haal ik haar weg van de ringweg van Moskou.

Slaap redt niet als de ziel moe is

Het hoofd is als een verdomde ballon die tot het uiterste is opgeblazen

Daar, als skeletten in een kast, als kakkerlakken in bowlers

Gedachten over een beter leven in de wolken, fuck ze

In Moskou, f*ck, en ik zal onderdanig kijken voorbij de ringweg van Moskou,

En dan hoe je de stad binnenkomt als met een airdrop

Iemand plant alle problemen in één keer massaal in de oven

Door de kont ging druk aan het werk, werk, werk.

Over 24 uur kunnen we nergens heen

Voor degenen die het niet hebben gezien, dit is geen vuil aan hun handen

Zoals gewassen en geveegd, niet dat je gewoon niet weg kunt

Of misschien is er geen openbaar vervoer

Deze plek blijft in je

Plots zal hij zich meteen iets over zichzelf herinneren

Wie ben je, waar kom je vandaan, waar streef je naar

En hoe wil je bereiken

Wat heb je nodig om gelukkig te leven

Of hoeveel wil je stoppen

Maar je moet één ding onthouden: het leven is als een stomme film

Zal zwart en wit uitbranden

Of de kleur van het apparaat is geverfd met nul.

Refrein:

Om te bereiken moet je harder werken dan nodig is

Weet je wat ik met haar deed?

Ik sloot haar op in het kasteel en gooide de sleutel van het kasteel weg

Het is zo druk, omdat er een meter van vloer tot plafond is

Ze ontmoet de dageraad niet, ziet de zonsondergang niet af

En elke dag haal ik haar weg van de ringweg van Moskou.

Ik sloot haar op in het kasteel en gooide de sleutel van het kasteel weg

Het is zo druk, omdat er een meter van vloer tot plafond is

Ze ontmoet de dageraad niet, ziet de zonsondergang niet af

En elke dag haal ik haar weg van de ringweg van Moskou.