Hiroshima - Anier, Dualy

No es nada fácil cuando veo que discuto con mi persona

Me grita, me suplica, mientras siento que se ahoga

Pide que me quede, que nunca la deje sola

¿Y qué hago cuando siente que tampoco se controla?

Tengo un dolor de barriga al que le llaman ansiedad

Reconozco que me miento para evitar la verdad

La coraza que alimento cuando ya no puedo más

Y las lágrimas que suelto cuando me pongo a cantar

Tengo que cuidarme un poco y no sé por dónde empezar

He dejado muchos vicios pero me cuesta enganchar

No quiero tener hijos, no los quiero ver llorar

Para mí criar alguien como yo, sería hacer algo mal

Paso de alimentar de alguien con lo que me duele

Ver sufrir a los que quiero es algo que me puede

Verme sufrir a mí misma, ya ni me sorprende

Si creo que todo va bien y a la mínima se me tuerce

Vuelvo a cometer ese delito;

De abrir los ojos ante el problema pero aguantar cerrando el pico

Ya casi nunca me pica el hocico

Pero entra a darme de hostias y me miras sabiendo lo que he escondido

Ni puta gracia, ya no siento la anestesia

En la farmacia no hay remedio pa' la amnesia

¿Quién me va a decir qué es lo que pasa, es lo que pesa?

Si yo sola cojo el beats y las cartas sobre la mesa

Tú reza, pa' que yo me calme, pa' que siga

Si alguien entiende lo que hablo;

loco le bendigan

Al que compra la entrada;

un besito en cada herida

Sumido a que todos sufrimos, ninguno se olvida

No quieras conocerme más mi vida

Cuando entras gratis al recinto siempre se complica la salida

Yo creo bombas como en Hiroshima

El problema es que cuando caen, siempre caen encima mía

Y sigo en ese bucle de creerme que no valgo

De entrar en una depresión de la que no me salgo

De escribir lo que siento, a ver si me sirve de algo

Y de tanta sensibilidad sentir que pierde el tacto

Joderme la piel desgraciando este lienzo

Con un pincel oscuro, puro, duro, intenso

Versátil fui, pero no sé si lo sigo siendo

Digo el precio de mi cuadro y no querrán ni verlo

No puedo venderlo, no querrán comprarlo

Te cuesta ver lo caro cuando no puedes pagarlo

Claro que me duele, mis modales cuando salto

Si me ha vuelto a pasar y ya sabía controlarlo

No me fío de mí, me tengo miedo

Aunque sé que nunca me arrepentiré de no ser un cordero

Yo solo soy fiel a to' lo que siento

Y si algún día me mato sé que al menos me lo haré queriendo

Nunca pagaré lo que me debo

Por eso cojo mi rencor y mi dolor y me he apañado un sueldo

Si a ti te aburre to' lo que te cuento

Imagínate a mí que tengo que convivir con ello dentro

Que tengo sacar lo que te cuento cuando canto

Que tengo que sentir lo que te canto cuando cuento

Tengo que pensar en el vacío cuando salto

Y tengo que saltar cuando siento que no me tengo

Mantenerme fuerte cuando sé que caigo

Pero caer mientras me levanto y lo suelto

Soltarme de lo que me agarro cuando ya no avanzo

Avanzar sin retroceder, olvidando el recuerdo

Que tengo sacar lo que te cuento cuando canto

Que tengo que sentir lo que te canto cuando cuento

Tengo que pensar en el vacío cuando salto

Y tengo que saltar cuando siento que no me tengo

Mantenerme fuerte cuando sé que caigo

Pero caer mientras me levanto y lo suelto

Soltarme de lo que me agarro cuando ya no avanzo

Avanzar sin retroceder, olvidando el recuerdo

Het is niet gemakkelijk als ik zie dat ik met mezelf in discussie ga

Hij schreeuwt tegen me, hij smeekt me, terwijl ik voel dat hij verdrinkt

Ze vraagt ​​me te blijven, haar nooit alleen te laten

En wat doe ik als hij het gevoel heeft dat hij ook geen controle heeft?

Ik heb buikpijn die angst wordt genoemd

Ik geef toe dat ik tegen mezelf lieg om de waarheid te vermijden

De schelp die ik voer als ik niet meer kan

En de tranen die ik vergiet als ik begin te zingen

Ik moet een beetje voor mezelf zorgen en ik weet niet waar ik moet beginnen

Ik heb veel ondeugden verlaten, maar het is moeilijk voor mij om verslaafd te raken

Ik wil geen kinderen, ik wil ze niet zien huilen

Als ik iemand zoals ik zou opvoeden, zou ik iets verkeerd doen

Stap om iemand te voeden met wat mij pijn doet

Zien wie ik liefheb lijden is iets dat kan

Mezelf zien lijden, verbaast me niet eens meer

Als ik denk dat alles goed gaat en het op zijn minst mis gaat

Ik bega die misdaad opnieuw;

Om je ogen te openen voor het probleem, maar vol te houden door je snavel te sluiten

Mijn neus jeukt bijna nooit meer

Maar hij komt binnen om me gastheren te geven en je kijkt me aan terwijl je weet wat ik verborgen heb

Geen genade, ik voel de verdoving niet meer

In de apotheek is er geen remedie voor geheugenverlies

Wie gaat mij vertellen wat er gebeurt, wat weegt?

Als ik alleen de beats en de kaarten op tafel neem

U bidt, zodat ik kalmeer, zodat ik doorga

Als iemand begrijpt waar ik het over heb;

gek zegen je

Aan degene die het kaartje koopt;

een kusje op elke wonde

Ondergedompeld in dat we allemaal lijden, vergeet niemand

Je wilt me ​​niet meer kennen, mijn leven

Als je de zaal gratis betreedt, is de uitgang altijd ingewikkeld

Ik maak bommen zoals in Hiroshima

Het probleem is dat als ze vallen, ze altijd bovenop mij vallen

En ik zit nog steeds in die cirkel van geloven dat ik waardeloos ben

Van het ingaan van een depressie waar ik niet meer uitkom

Om te schrijven wat ik voel, om te zien of het me helpt

En van zoveel gevoeligheid om te voelen dat je het contact verliest

Fuck mijn huid die dit canvas te schande maakt

Met een donkere, pure, harde, intense borstel

Ik was veelzijdig, maar ik weet niet of ik dat nog steeds ben

Ik zeg de prijs van mijn schilderij en ze willen het niet eens zien

Ik kan het niet verkopen, ze willen het niet kopen

Het is moeilijk voor u om te zien hoe duur als u het niet kunt betalen

Natuurlijk doet het pijn, mijn manieren als ik spring

Als het me weer is overkomen en ik al wist hoe ik het moest beheersen

Ik vertrouw mezelf niet, ben ik bang

Hoewel ik weet dat ik er nooit spijt van zal hebben geen lam te zijn

Ik ben alleen trouw aan wat ik voel

En als ik op een dag zelfmoord pleeg, weet ik dat ik het in ieder geval vrijwillig zal doen

Ik zal nooit betalen wat mij verschuldigd is

Daarom neem ik mijn wrok en mijn pijn en heb ik een salaris beheerd

Als alles wat ik je vertel je verveelt

Stel je voor dat ik er vanbinnen mee moet leven

Dat ik moet krijgen wat ik zeg als ik zing

Dat ik moet voelen wat ik voor je zing als ik het vertel

Ik moet aan de leegte denken als ik spring

En ik moet springen als ik het gevoel heb dat ik mezelf niet heb

Blijf sterk als ik weet dat ik val

Maar val als ik opsta en het laat vallen

Laat los waar ik me aan vastklamp als ik niet meer vooruit ga

Vooruitgaan zonder terug te gaan, de herinnering vergeten

Dat ik moet krijgen wat ik zeg als ik zing

Dat ik moet voelen wat ik voor je zing als ik het vertel

Ik moet aan de leegte denken als ik spring

En ik moet springen als ik het gevoel heb dat ik mezelf niet heb

Blijf sterk als ik weet dat ik val

Maar val als ik opsta en het laat vallen

Laat los waar ik me aan vastklamp als ik niet meer vooruit ga

Vooruitgaan zonder terug te gaan, de herinnering vergeten