Sein - Andreas Bourani

Ich habe einen Ausblick

Den man nie wieder vergisst

So wunderschön, dafür reichen Worte nicht

Ich habe Glück, denn ich muss mich nicht beeilen.

Nichts dafür zu tun,

um bedeutungsvoll zu sein

Um bedeutungsvoll zu sein

Die Berge ziehen am Horizont, wie Wellen übers Land.

Sie nehmen mich bei sich

auf so als wären wir verwandt

Ich sitze hier und atme leise, um all das nicht zu stören

Um unbemerkt für eine Weile zu allen zu gehören

Zu allen zu gehören

Hier bin ich mit mir verbunden

Hier leb ich in mich hinein

Hier gelingt es für Sekunden, mich von allen zu befreien.

Hier ist meine Angst

verschwunden

Hier bin ich mit mir allein.

Ich bin im großen Grün versunken, hier um einfach

nur zu sein

Lautlos zieht ein Falke in der Ferne seine Bahn, nur einmal so wie er zu

fliegen, zu fallen ohne Fall

Ich stelle was ich fühle, über alles was ist weiß

Ich bin in mir daheim, hier schließt sich der Kreis, hier schließt sich der

Kreis

Wenn keiner von Milliarden Steinen einen anderen gleicht, warum hab ich dann

Zweifel an meiner Einzigartigkeit

Hier draussen finde ich mehr, als ich je geben kann

Ich bin so am leben, mir macht selbst sterben keine Angst

Oh, mir macht selbst sterben keine Angst

Hier bin ich mit mir verbunden

Hier leb ich in mich hinein

Hier gelingt es für Sekunden, mich von allen zu befreien.

Hier ist meine Angst

verschwunden

Hier bin ich mit mir allein.

Ich bin im großen Grün versunken, hier um einfach

nur zu sein, zu sein, zu sein

ik heb een uitzicht

Degene die je nooit vergeet

Zo mooi, woorden zijn niet genoeg

Ik heb geluk want ik hoef me niet te haasten.

niets te doen

betekenisvol zijn

Betekenisvol zijn

De bergen bewegen aan de horizon als golven over het land.

Je neemt me mee

alsof we verwant zijn

Ik zit hier en adem rustig om dit alles niet te verstoren

Even onopgemerkt bij iedereen horen

Van iedereen zijn

Hier ben ik verbonden met mezelf

Hier woon ik in mezelf

Hier slaag ik erin me voor een paar seconden van iedereen te bevrijden.

Hier is mijn angst

verdwenen

Hier ben ik alleen met mezelf.

Ik ben ondergedompeld in het grote groen, hier bij easy

gewoon om te zijn

Een valk beweegt geruisloos in de verte, slechts eenmaal sluitend zoals hij doet

vliegen, vallen zonder te vallen

Ik stel wat ik voel boven alles wat wit is

Ik ben thuis in mezelf, hier sluit de cirkel, hier sluit hij

Cirkel

Als geen van de miljarden stenen hetzelfde is als een andere, waarom heb ik dan?

Twijfels over mijn uniciteit

Hier vind ik meer dan ik ooit kan geven

Ik ben zo levend, zelfs sterven maakt me niet bang

Oh, zelfs doodgaan maakt me niet bang

Hier ben ik verbonden met mezelf

Hier woon ik in mezelf

Hier slaag ik erin me voor een paar seconden van iedereen te bevrijden.

Hier is mijn angst

verdwenen

Hier ben ik alleen met mezelf.

Ik ben ondergedompeld in het grote groen, hier bij easy

gewoon zijn, zijn, zijn