Kom Igen - Anders Matthesen, Kim Larsen

Gå din vej — du ser vel, jeg græder

Tåren triller ned af min kind

Nok er jeg en gammel plebejer

Men jeg har et følsomt sind

Kom igen

Kom igen

Kom, når syrenerne blomstrer, min ven

Og når det går imod forår igen

Kom, når engang jeg er blevet mig selv

Og hvis du ska' den vej alligevel

Kom igen

Kom igen

Sad og sang sørgmodige sange

Til vinden kom og visked' dem ud

Så dig gå forbi et par gange

Men hvor var du, da lyset gik ud?

Kom igen

Kom igen

Kom, når syrenerne blomstrer, min ven

Og når det går imod forår igen

Kom, når engang jeg er blevet mig selv

Og hvis du ska' den vej alligevel

Kom igen

Kom igen

Ga je gang - je ziet dat ik huil

De traan rolt over mijn wang

Natuurlijk, ik ben een oude plebejer

Maar ik heb een gevoelige geest

Kom weer

Kom weer

Kom als de seringen bloeien, mijn vriend

En als het weer richting de lente gaat

Kom als ik eenmaal mezelf ben geworden

En als je toch die kant op gaat

Kom weer

Kom weer

Zat en zong treurige liedjes

Tot de wind kwam en ze wegvaagde

Heb je een paar keer voorbij zien lopen

Maar waar was je toen de lichten uitgingen?

Kom weer

Kom weer

Kom als de seringen bloeien, mijn vriend

En als het weer richting de lente gaat

Kom als ik eenmaal mezelf ben geworden

En als je toch die kant op gaat

Kom weer

Kom weer