Nightfall - Amorphis

As a rot to rape the spring sown seed

A plague sprang forth off his tracks

Churns ran red when cows milked blood

And famine cracked poor backs

Who would hear a lament sad

Under bright blue sky

That’s sung in hovels dark and low

With eyes too weak to cry, cry, cry

But horror be the nightfall’s gloom

For the man upon the road, man upon the road

When moon doth laugh at worthless lives

Twice hard for all promise showed

Empty stare upon his face

Nine fathoms deep

He set upon the road again

On ground that bears no seed

Ground that bears no seed

But horror be the nightfall’s gloom

For the man upon the road, man upon the road

When moon doth laugh at worthless lives

Twice hard for all promise showed, promise showed

Promise showed, promise showed, promise showed

Als rot om het in de lente gezaaide zaad te verkrachten

Een plaag ontsproot uit zijn sporen

Karnen kleurden rood toen koeien bloed melkten

En hongersnood kraakte arme ruggen

Wie zou een klaagzang horen?

Onder een heldere blauwe lucht

Dat wordt gezongen in donkere en lage krotten

Met ogen die te zwak zijn om te huilen, huilen, huilen

Maar horror is de somberheid van de avond

Voor de man op de weg, de man op de weg

Wanneer de maan lacht om waardeloze levens

Tweemaal hard voor alle belofte getoond

Lege blik op zijn gezicht

Negen vadem diep

Hij ging weer op weg

Op grond die geen zaad draagt

Grond die geen zaad draagt

Maar horror is de somberheid van de avond

Voor de man op de weg, de man op de weg

Wanneer de maan lacht om waardeloze levens

Tweemaal hard voor alles belofte getoond, belofte getoond

Belofte getoond, belofte getoond, belofte getoond