L'amore secondo Sara - Alessandro Casillo

Cos'è l’amore secondo Sara,

un lenzuolo ruvido

fare in due, una sola strada

con biglietto unico

è invertire il senso alle parole

è pensare no mentre rispondi si

è ogni giorno fare un’evasione

ma tornare qui

tornare qui

come noi due siamo a pezzi, ma

ancora insieme

noi due, un cielo grigio, ma

è da respirare

e giorno per giorno,

scordare chi siamo noi

per ricominciare

se crolla tutto, non è buttarsi via,

ma riparare

così è l’amore secondo sara

maledire un telefono

guardare il mondo, ma dalla luna

può star bene da un angolo

porta spesso all’autodistruzione

è collezionare graffi e lividi

è volere bene a tutto il male

ma stare qui

come noi due, che siamo a pezzi ma ancora insieme

noi due un cielo grigio ma

da respirare e giorno per giorno scordare chi siamo noi, per ricominciare

se crolla tutto non è buttarsi via,

ma riparare

Sara è la bellezza dell’attesa

non dice amore, ma

mi fa innamorare di ogni cosa e non lo sa

e non lo sa

come noi due, che siamo a pezzi ma

ancora insieme

noi due, un cielo grigio ma

da respirare

e giorno per giorno scordare chi siamo

per ricominciare

se crolla tutto non è buttarsi via,

ma riparare

(Grazie a Maria Grazia per questo testo)

Wat is liefde volgens Sara,

een ruw blad

ga in twee, één richting

met een enkel kaartje

is om de betekenis van woorden om te keren

is nee denken terwijl je ja antwoordt

is om elke dag te ontsnappen

maar kom hier terug

kom hier terug

alsof wij twee in stukken zijn, maar

nogsteeds samen

wij tweeën, een grijze lucht, maar

is ademen

en van dag tot dag,

vergeet wie we zijn

opnieuw beginnen

als alles instort, is het niet jezelf weggooien,

maar repareren

zo is liefde volgens Sara

vervloek een telefoon

kijk naar de wereld, maar dan vanaf de maan

kan er goed uitzien vanuit een hoek

leidt vaak tot zelfvernietiging

is het verzamelen van krassen en kneuzingen

is om van alle kwaad te houden

maar blijf hier

zoals wij tweeën, die apart zijn maar toch samen

wij tweeën een grijze lucht maar

om te ademen en dag na dag te vergeten wie we zijn, om opnieuw te beginnen

als alles instort is het niet jezelf weggooien,

maar repareren

Sara is de schoonheid van wachten

zegt niet liefde, maar

het maakt me verliefd op alles en weet het niet

en weet niet

zoals wij tweeën, die in stukken zijn maar

nogsteeds samen

wij tweeën, een grijze lucht maar

ademen

en dag na dag vergeten wie we zijn

opnieuw beginnen

als alles instort is het niet jezelf weggooien,

maar repareren

(Met dank aan Maria Grazia voor deze tekst)