Зимняя прогулка по Воробьёвым горам - Алексей Иващенко

Посмотри, как деревья заснежены

Посмотри, как печальна река

Разгляди в полумраке разреженном

Как она подо льдом глубока

Все слова, что доселе не сказаны

Мы прочтем в тайном спектре луны

Будто два представителя разума

С двух планет, что с Земли не видны

Да, любимая, реки застывают,

А под панцирем тонкая вода

Да, любимая, вот ведь как бывает

Да, любимая, да.

В тишине по поверхности шарика

Что сквозь тьму по орбите скользит

Мы пройдём и ночная Москва-река

От себя лунный свет отразит

Мы поймём, что вдвоём помещаемся

В этот луч, отражённый от льда,

А потом так легко попрощаемся

Навсегда, навсегда, навсегда

И расстанутся, тихо улыбаясь

Два разведчика с двух чужих планет

Нет, любимая, я не ошибаюсь

Нет, любимая, нет.

Zie hoe de bomen bedekt zijn met sneeuw

Kijk eens hoe triest de rivier is

Kijk in de ijle schemering

Hoe diep is het onder het ijs

Alle woorden die nog niet zijn gezegd

We zullen lezen in het geheime spectrum van de maan

Als twee vertegenwoordigers van de geest

Van twee planeten die niet zichtbaar zijn vanaf de aarde

Ja, mijn liefste, de rivieren bevriezen

En onder de schaal is dun water

Ja, mijn liefste, zo is het

Ja, liefde, ja.

In stilte op het oppervlak van de bal

Wat glijdt door de duisternis in een baan

We zullen ook 's nachts de Moskou-rivier passeren

Het maanlicht zal van zichzelf reflecteren

We zullen begrijpen dat we samen passen

In deze straal, weerkaatst door het ijs,

En dan nemen we zo makkelijk afscheid

Voor altijd, voor altijd, voor altijd

En deel, zacht glimlachend

Twee verkenners van twee buitenaardse planeten

Nee, liefje, ik heb het niet verkeerd

Nee, liefde, nee.