Quisiera Ser - Alejandro Sanz, Vanesa Martín

Quisiera ser el dueño del pacto de tu boca

Quisiera ser el verbo al que no invitas

A la fiesta de tu voz

Te has preguntado alguna vez, di la verdad

Si siente el viento, debajo de tu ropa

Cuando te bañas en el mar desnuda

Y te acaricia el cuerpo en la fiesta de tu piel

Se sentirá la sal, las olas

Sentirá la arena, me da pena

Quisiera ser al aire que escapa de tu risa

Quisiera ser la sal para escocerte en tus heridas

Quisiera ser la sangre que envuelves con tu vida

Quisiera ser el sueño que jamás compartirías

Y el jardín de tu alegría, en la fiesta de tu piel

Son esos besos que ni frío ni calor

Pero si son de tu boca, también los quiero yo Quisiera ser sincero

Apuesto a que te pierdo

En esta frase sólo pido tu perdón

Por qué no escribo algo mejor, ay yo no sé

Me has preguntado alguna vez

Por preguntar, qué es lo que quiero

Por qué motivo he dibujado el aire

Que jugaba a ser silencio

Si en realidad te entiendo o sólo nos queremos

Y si a la noche como a mí le duele tanto

Desear de lejos

Se sentirá la sal, las olas

Sentirá la arena, me da pena

Quisiera ser al aire que escapa de tu risa

Quisiera ser la sal para escocerte en tus heridas

Quisiera ser la sangre que envuelves con tu vida

Quisiera ser el sueño que jamás compartirías

Y el jardín de tu alegría, en la fiesta de tu piel

Son esos besos que ni frío ni calor

Pero si son de tu boca, también los quiero yo, no, no, no Quisiera ser al aire que escapa de tu risa

Quisiera ser la sal para escocerte en tus heridas

Quisiera ser la sangre que envuelves con tu vida

Quisiera ser el sueño que jamás compartirías

Y el jardín de tu alegría, en la fiesta de tu piel

Quisiera ser al aire que escapa de tu risa

Quisiera ser la sal para escocerte en tus heridas

Quisiera ser la sangre que envuelves con tu vida

Si quieres ser el aire

Yo te invito niña a mi camisa, mi camisa

De tu alegría, y la fiesta de tu piel, no, no, no Quisiera ser al aire que escapa de tu risa

Quisiera ser la sal para escocerte en tus heridas

Quisiera ser la sangre que envuelves con tu vida

Quisiera ser el sueño que jamás compartirías

Y el jardín de tu alegría, en la fiesta de tu piel

Ik zou graag de eigenaar willen zijn van het pact van je mond

Ik zou graag het werkwoord zijn dat je niet uitnodigt

Naar het feest van je stem

Heb je je ooit afgevraagd, vertel de waarheid

Als je de wind voelt, onder je kleren

Wanneer je naakt in de zee baadt

En streelt je lichaam op het feest van je huid

Je voelt het zout, de golven

Zal het zand voelen, het spijt me

Ik zou graag de lucht zijn die ontsnapt uit je lach

Ik zou graag het zout zijn om je in je wonden te steken

Ik zou graag het bloed willen zijn dat je met je leven omhult

Ik zou graag de droom willen zijn die je nooit zou delen

En de tuin van je vreugde, op het feest van je huid

Het zijn die kussen die noch koud noch warm zijn

Maar als ze uit jouw mond komen, wil ik ze ook graag eerlijk gezegd

ik wed dat ik je verlies

In deze zin vraag ik je alleen om vergiffenis

Waarom schrijf ik niet iets beters, oh ik weet het niet

heb je me ooit gevraagd?

Om te vragen, wat wil ik?

Om welke reden heb ik de lucht getrokken

die speelde om stilte te zijn?

Als ik je echt begrijp of als we gewoon van elkaar houden

En als de nacht zoals ik zoveel pijn doet

Wens van ver

Je voelt het zout, de golven

Zal het zand voelen, het spijt me

Ik zou graag de lucht zijn die ontsnapt uit je lach

Ik zou graag het zout zijn om je in je wonden te steken

Ik zou graag het bloed willen zijn dat je met je leven omhult

Ik zou graag de droom willen zijn die je nooit zou delen

En de tuin van je vreugde, op het feest van je huid

Het zijn die kussen die noch koud noch warm zijn

Maar als ze uit je mond komen, wil ik ze ook, nee, nee, nee ik zou graag de lucht zijn die ontsnapt uit je lach

Ik zou graag het zout zijn om je in je wonden te steken

Ik zou graag het bloed willen zijn dat je met je leven omhult

Ik zou graag de droom willen zijn die je nooit zou delen

En de tuin van je vreugde, op het feest van je huid

Ik zou graag de lucht zijn die ontsnapt uit je lach

Ik zou graag het zout zijn om je in je wonden te steken

Ik zou graag het bloed willen zijn dat je met je leven omhult

Als je de lucht wilt zijn

Ik nodig je uit meisje naar mijn shirt, mijn shirt

Van je vreugde, en het feest van je huid, nee, nee, nee ik zou graag de lucht zijn die ontsnapt uit je gelach

Ik zou graag het zout zijn om je in je wonden te steken

Ik zou graag het bloed willen zijn dat je met je leven omhult

Ik zou graag de droom willen zijn die je nooit zou delen

En de tuin van je vreugde, op het feest van je huid