Comédie - Jane Birkin, Alain Souchon

On s’aime et c’est difficile.

On s’attache avec des fils,

Des serments d’amour inutilement.

On s’aime et c’est tellement dur.

On se crie dessus, on se griffe la figure.

On se regarde toujours si durement.

Dis-moi que tu les abandonnes,

Ces baisers, ces tourments

Donnés par les autres personnes,

Avant.

J’en ai des mots d’amour qui sonnent,

Mais maladivement

Cachés, comme chez les autres hommes,

Dedans.

On s’aime et le vie veut qu’on joue

Des rôles qui nous coulent sur les joues.

Comme deux capricieux, capricieusement

Jaloux de la pluie qui touche tes cheveux,

Jalouse des choses que voient tes yeux,

On se regarde toujours jalousement.

Dis-moi que tu les abandonnes,

Ces baisers, ces tourments

Donnés par les autres personnes,

Avant.

J’en ai des mots d’amour qui sonnent,

Mais maladivement

Cachés, comme chez les autres hommes,

Dedans.

Un jour, on va partir dans l’air

Et la vie sera

Passée tout contre toi,

J’espère…

We houden van elkaar en dat is moeilijk.

We binden ons vast met draden,

Onnodig liefdesgeloften.

We houden van elkaar en het is zo moeilijk.

We schreeuwen tegen elkaar, we krabben in ons gezicht.

We kijken elkaar altijd zo hard aan.

Zeg me dat je ze verlaat,

Deze kussen, deze kwellingen

gegeven door andere mensen,

Voordat.

Ik heb woorden van liefde die klinken,

maar ziekelijk

Verborgen, zoals bij andere mannen,

Binnenkant.

We houden van elkaar en het leven wil dat we spelen

Rollen die over onze wangen lopen.

Als twee grillig, grillig

Jaloers op de regen die je haar raakt,

Jaloers op de dingen die je ogen zien,

We kijken elkaar altijd jaloers aan.

Zeg me dat je ze verlaat,

Deze kussen, deze kwellingen

gegeven door andere mensen,

Voordat.

Ik heb woorden van liefde die klinken,

maar ziekelijk

Verborgen, zoals bij andere mannen,

Binnenkant.

Op een dag gaan we de lucht in

En het leven zal zijn

Heeft alles tegen je doorstaan,

Ik hoop…