Suzanne - Alain Bashung

Suzanne t’emmène écouter les sirènes

Elle te prend par la main

Pour passer une nuit sans fin

Tu sais qu’elle est à moitié folle

C’est pourquoi tu veux rester

Sur un plateau d’argent

Elle te sert du thé au jasmin

Et quand tu voudrais lui dire

Tu n’as pas d’amour pour elle

Elle t’appelle dans ses ondes

Et laisse la mer répondre

Que depuis toujours tu l’aimes

Tu veux rester à ses côtés

Maintenant, tu n’as plus peur

De voyager les yeux fermés

Une flamme brûle dans ton coeur

Il était un pêcheur venu sur la terre

Qui a veillé très longtemps

Du haut d’une tour solitaire

Quand il a compris que seuls

Les hommes perdus le voyaient

Il a dit qu’on voguerait

Jusqu'à ce que les vagues nous libèrent

Mais lui-même fut brisé

Bien avant que le ciel s’ouvre

Délaissé et presqu’un homme

Il a coulé sous votre sagesse

Comme une pierre

Tu veux rester à ses côtés

Maintenant, tu n’as plus peur

De voyager les yeux fermés

Une flamme brûle dans ton coeur

Suzanne t’emmène écouter les sirènes

Elle te prend par la main

Pour passer une nuit sans fin

Comme du miel, le soleil coule

Sur Notre Dame des Pleurs

Elle te montre où chercher

Parmi les déchets et les fleurs

Dans les algues, il y a des rêves

Des enfants au petit matin

Qui se penchent vers l’amour

Ils se penchent comme ça toujours

Et Suzanne tient le miroir

Tu veux rester à ses côtés

Maintenant, tu n’as plus peur

De voyager les yeux fermés

Une blessure étrange dans le coeur

Suzanne neemt je mee om naar de sirenes te luisteren

Ze neemt je bij de hand

Om een ​​eindeloze nacht door te brengen

Je weet dat ze half gek is

Daarom wil je blijven

Op een presenteerblaadje

Ze serveert je jasmijnthee

En wanneer je het haar wilt vertellen

je hebt geen liefde voor haar

Ze roept je in haar golven

En laat de zee antwoorden

Dat je altijd van haar hebt gehouden

Wil je aan haar zijde blijven

Nu ben je niet meer bang

Reizen met je ogen dicht

Een vlam brandt in je hart

Hij was een visser die naar de aarde kwam

Wie heeft er al heel lang gekeken

Vanaf de top van een eenzame toren

Toen hij zich realiseerde dat alleen

Verloren mannen zagen hem

Hij zei dat we zouden zeilen

Tot de golven ons bevrijden

Maar hij was zelf kapot

Lang voordat de hemel opengaat

Verlaten en bijna een man

Hij zonk onder jouw wijsheid

als een steen

Wil je aan haar zijde blijven

Nu ben je niet meer bang

Reizen met je ogen dicht

Een vlam brandt in je hart

Suzanne neemt je mee om naar de sirenes te luisteren

Ze neemt je bij de hand

Om een ​​eindeloze nacht door te brengen

Als honing stroomt de zon

Op Onze Lieve Vrouw van Tranen

Ze laat je zien waar je moet kijken

Tussen het afval en de bloemen

In het zeewier zijn dromen

Vroege ochtend kinderen

Die neigen naar liefde

Zo leunen ze altijd

En Suzanne houdt de spiegel vast

Wil je aan haar zijde blijven

Nu ben je niet meer bang

Reizen met je ogen dicht

Een vreemde wond in het hart