Je me dore - Alain Bashung

Ecran total sur les pores de ma peau

Ecran total sur nos remords

Que dire sinon s’enduire

De tous les crimes

J’ai vu le ciel tourner au violet

Et les filles se faire aimer

La mort dans l'âme

C’est la chaleur humaine

Désormais je me dore

À tes rires

Je me dore à tes nerfs

À la tyrannie du jour

Désormais je me dore

À tes rires

Je me dore à tes airs

À tous les luminaires

À l’endroit à l’envers

À la chaleur humaine

Mes amours je les ai sur le bout de la langue

Elles me reviennent à chaque frontière

Langues mortes

Langues de vipère

Langues familières

La fermer, se taire

L’ouvrir

Ca va sans dire

Désormais je me dore

À tes rires

Je me dore à tes nerfs

Désormais je me dore

À l’endroit à l’envers

À la chaleur humaine

Un missile a élu domicile

À l’hôtel de l’oiseau-lyre

Que dire de ces ouï-dire

C’est la chaleur humaine

Désormais je me dore

À tes rires

Je me dore à tes nerfs

À la poussière des météores

À la chaleur humaine

Désormais je me dore

À la crypte des monastères

Je me dore à l’ordinaire

À tombeau ouvert

À la chaleur humaine

Zonnebrandcrème op de poriën van mijn huid

Totaal scherm op onze spijt

Wat te zeggen behalve om te coaten

van alle misdaden

Ik zag de lucht paars worden

En de meisjes worden geliefd

De dood in de ziel

Het is menselijke warmte

Nu verguld ik mezelf

tot je lach

Ik koester je zenuwen

Tot de tirannie van de dag

Nu verguld ik mezelf

tot je lach

ik koester je deuntjes

Naar alle armaturen

Ondersteboven

Met menselijke warmte

Mijn liefdes, ik heb ze op het puntje van mijn tong

Ze komen bij mij terug bij elke grens

Dode talen

Viper's tongen

Informele talen

Kop dicht kop dicht

open het

Het spreekt voor zich

Nu verguld ik mezelf

tot je lach

Ik koester je zenuwen

Nu verguld ik mezelf

Ondersteboven

Met menselijke warmte

Een raket heeft zijn intrek genomen

In het Hotel de l'oiseau-lyre

Hoe zit het met deze geruchten?

Het is menselijke warmte

Nu verguld ik mezelf

tot je lach

Ik koester je zenuwen

Naar het stof van meteoren

Met menselijke warmte

Nu verguld ik mezelf

Naar de crypte van de kloosters

Ik koester me zoals gewoonlijk

bij open graf

Met menselijke warmte