Jamais D'Autre Que Toi - Alain Bashung

Jamais d’autre que toi en dépit des étoiles et des solitudes

En dépit des mutilations d’arbre àla tombée de la nuit

Jamais d’autre que toi ne poursuivra son chemin qui est le mien

Plus tu t'éloignes et plus ton ombre s’agrandit

Jamais d’autre que toi ne saluera la mer àl'aube quand fatiguéd'errer moi sorti

des forêts ténébreuses et des buissons d’orties je marcherai vers l'écume

Jamais d’autre que toi ne posera sa main sur mon front et mes yeux

Jamais d’autre que toi et je nie le mensonge et l’infidélité

Ce navire àl'ancre tu peux couper sa corde

Jamais d’autre que toi

L’aigle prisonnier dans une cage ronge lentement les barreaux de cuivre

vert-de-grisés

Quelle évasion !

C’est le dimanche marquépar le chant des rossignols dans les bois d’un vert

tendre l’ennui des petites filles en présence d’une cage oùs'agite un serin

tandis que dans la rue solitaire le soleil lentement déplace sa ligne mince sur

le trottoir chaud

Nous passerons d’autres lignes

Jamais jamais d’autre que toi

Et moi seul seul seul comme le lierre fanédes jardins de banlieue seul comme le

verre

Et toi jamais d’autre que toi

Nooit anders dan jij ondanks de sterren en de eenzaamheid

Ondanks de boomverminkingen bij het vallen van de avond

Nooit anders dan jij zult zijn pad volgen dat de mijne is

Hoe verder je gaat, hoe groter je schaduw wordt

Nooit, maar je zult de zee bij het ochtendgloren begroeten als je het zat bent om me uit te dwalen

van donkere bossen en brandnetelstruiken zal ik naar het schuim lopen

Nooit anders dan dat jij zijn hand op mijn voorhoofd en mijn ogen legt

Nooit anders dan jij en ik ontkennen liegen en ontrouw

Dit schip voor anker kun je het touw doorknippen

Nooit anders dan jij

De gevangen adelaar in een kooi knaagt langzaam aan de koperen tralies

kopergroen

Wat een ontsnapping!

Het is de zondag gemarkeerd door het lied van nachtegalen in de groene bossen

teder de verveling van kleine meisjes in de aanwezigheid van een kooi waar een kanarie wordt geagiteerd

terwijl in de eenzame straat de zon langzaam zijn dunne lijn over beweegt

de hete stoep

We zullen andere lijnen passeren

Nooit anders dan jij

En ik alleen alleen alleen als de verdorde klimop van tuinen in de voorsteden alleen als de

glas

En jij nooit anders dan jij