The One That Got Away - Al Stewart

I came upon two strangers on a black and white TV

In a hotel room called nowhere, in the dead of half-past three

Their eyes met across the captain’s table

Both trying to resist, but just weren’t able

The one that got away

You knew it had to happen, the music grew intense

In love affairs on oceans, the feelings seem immense

Looks like they headed into stormy weather

They saw it, even though they stuck together

The one that got away

Now he sees past the glamour, she sees past the lies

The night is quick to anger, the dawn is slow to rise

Who knows what the powers are that divide us?

She still keeps a photograph beside her

The one that got away

The one that got away

Ik kwam twee vreemden tegen op een zwart-wit-tv

In een hotelkamer genaamd nergens, in het holst van half drie

Hun ogen ontmoetten elkaar over de tafel van de kapitein

Beiden probeerden weerstand te bieden, maar konden het gewoon niet

Hij die ontkwam

Je wist dat het moest gebeuren, de muziek werd intens

In liefdesaffaires op zee lijken de gevoelens immens

Het lijkt erop dat ze stormachtig weer tegemoet gingen

Ze zagen het, ook al bleven ze bij elkaar

Hij die ontkwam

Nu kijkt hij voorbij de glamour, zij voorbij de leugens

De nacht wordt snel boos, de dageraad komt langzaam op

Wie weet wat de krachten zijn die ons verdelen?

Ze heeft nog steeds een foto naast zich

Hij die ontkwam

Hij die ontkwam