The Night the Band Got the Wine - Al Stewart

The earthquake hit at6 19 with a jolt

People went running for the doorways

And for the next half minute it shook

Up on the 17th floor the sommelier wasopening the

Wine

He knew the great hotel was solidly built

Still it must have been a miracle thatnothing got spilt

Terry O’Shea got up from the Chippendale chair

Talking on the telephone

Looking perplexed waving a hand in the air

In the great room all alone

Fifty years old today, a microdot billionaire

Putting on a party like a Hollywood guy

With all the food and wine that his money could buy

The band came in arguing as usual

About nothing in particular

It always seemed to be this way

Tuning up andputting out setlists

Of all the stupid songs that musicians hate to play

Still it could be better than usual

The food looked great and it was money not glory

So when the ]clock struck eight

They began the theme] from Love Story

Time went by with no one arriving at at all

It was just Terry and the pictures

Of dead people frowning from the wall

They didn’t look very pleased

It was completely clear nobody was coming

They were all staying home with their earthquake kits

Waiting for thge aftershocks to hit

Thirty decanters of wine sat ready to pout

1961 Margaux and Petrus and Chateau Latour

Swaying in unison

Lobstrer and caviar shrimp and salmon

They were all laid out with artistic flair

The waiters were already eyeing their share

Teryy got up and he said Enough

And told the band to stop playing that dreadful stuff

He made them all come over to the table

And gave them wine that they had never dreamt of

So they worked their way through the burgundy and port

And started to relax

They discovered thay had more in common than they thought

And so they went back

Over to the stand and started playing again

But this time differently

It got loud and louder and fairly insane

People heard it down in the street

It felt so good, they were smiling at each other

The waiters all ran out covering their ears

There was plaster from the ceiling on the crystal chandeliers

Terry was dancing like a madman andwaving his hands

At anything and everything

Kicking up the dust from the carpet and doing handstands

Cackling and yodeling

This was a birthday bash he hadn’t anticipated

Spinning like a top in the middle of the room

While the hotel shook to a sonic boom

After a while he passed out cold on the floor

And dreamed revealing things

Then he didn’t have computers anymore

Or fawning underlings

He was running through the trees on a tropical isle

No more feeling tense

In a flower pattern shirt of quetionable style

It all made sense

The band went back to their homes in the Hollywood hills

Better than they’d ever felt

Waking up their sleep-addled wives with rambling tales

It didn’t go down very well

But as a legacy they called a band meeting

And decided they were going to give up playing covers

From that day on they got along with one anothoer

Terry woke up and strange as the story may seem

Though he felt terrible

He found withthe dawn he could still remember his dream

So ge just fell away

Nobody’s seen him since

But I like to think of him

Sitting on a beach like Gaugin wearing a smile

Waiting for the brown-eyed girl, she’ll be there in a while

Maybe thinking back now and then to a long ago time

The night that the band got the wine

The night that the band got the wine

De aardbeving sloeg om 6 19 met een schok toe

Mensen renden naar de deuropeningen

En de volgende halve minuut schudde het

Op de 17e verdieping opende de sommelier de

Wijn

Hij wist dat het geweldige hotel stevig gebouwd was

Toch moet het een wonder zijn geweest dat er niets werd gemorst

Terry O'Shea stond op van de Chippendale-stoel

Telefoneren

Verbijsterd kijkend met een hand in de lucht

Helemaal alleen in de grote zaal

Vandaag vijftig jaar oud, een microdot-miljardair

Een feest geven als een Hollywood-man

Met al het eten en de wijn die hij voor zijn geld kon kopen?

De band kwam zoals gewoonlijk ruzie maken

Over niets in het bijzonder

Het leek altijd zo te zijn

Afstellen en uitbrengen van setlists

Van alle stomme liedjes die muzikanten niet graag spelen

Toch kan het beter zijn dan normaal

Het eten zag er geweldig uit en het was geld, geen glorie?

Dus toen de ]klok acht sloeg

Ze begonnen het thema] van Love Story

De tijd ging voorbij zonder dat er helemaal niemand arriveerde

Het was gewoon Terry en de foto's

Van dode mensen die fronsen vanaf de muur

Ze zagen er niet erg tevreden uit

Het was duidelijk dat er niemand zou komen

Ze bleven allemaal thuis met hun aardbevingskits

Wachten tot de naschokken toeslaan

Dertig karaffen wijn stonden klaar om te pruilen

1961 Margaux en Petrus en Chateau Latour

Zwaaien in koor

Kreeft en kaviaargarnalen en zalm

Ze waren allemaal aangelegd met artistieke flair

De obers keken al naar hun deel?

Teryy stond op en hij zei genoeg

En vertelde de band om te stoppen met het spelen van die vreselijke dingen

Hij liet ze allemaal naar de tafel komen

En gaf ze wijn waar ze nooit van hadden gedroomd

Dus ze baanden zich een weg door de Bourgogne en de haven

En begon te ontspannen

Ze ontdekten dat ze meer gemeen hadden dan ze dachten

En dus gingen ze terug

Op naar de stand en weer begonnen met spelen

Maar deze keer anders

Het werd luider en luider en behoorlijk krankzinnig

Mensen hoorden het op straat

Het voelde zo goed, ze lachten naar elkaar

De obers renden allemaal naar buiten om hun oren te bedekken?

Er was gips van het plafond op de kristallen kroonluchters

Terry danste als een gek en zwaaide met zijn handen

Bij alles en nog wat

Het stof van het tapijt schoppen en handstanden doen

Kakelen en jodelen

Dit was een verjaardagsfeestje dat hij niet had verwacht

Draait als een tol in het midden van de kamer

Terwijl het hotel schudde van een sonische knal

Na een tijdje viel hij flauw op de vloer

En droomde om dingen te onthullen

Toen had hij geen computers meer

Of kruiperige ondergeschikten

Hij rende door de bomen op een tropisch eiland

Geen gespannen gevoel meer

In een overhemd met bloemenpatroon van twijfelachtige stijl

Het was allemaal logisch

De band ging terug naar hun huizen in de heuvels van Hollywood

Beter dan ze ooit hadden gevoeld

Hun slaperige echtgenotes wakker maken met onsamenhangende verhalen

Het ging niet zo goed

Maar als nalatenschap noemden ze een bandmeeting

En besloten dat ze het spelen van covers zouden opgeven

Vanaf die dag konden ze het goed vinden met een ander

Terry werd wakker en hoe vreemd het verhaal ook mag lijken

Hoewel hij zich vreselijk voelde

Bij het ochtendgloren ontdekte hij dat hij zich zijn droom nog kon herinneren

Dus je viel gewoon weg

Niemand heeft hem sindsdien gezien

Maar ik denk graag aan hem

Zittend op een strand als Gaugin met een glimlach

Wachtend op het meisje met de bruine ogen, ze zal er zo zijn

Misschien denk ik af en toe terug aan lang geleden

De avond dat de band de wijn kreeg

De avond dat de band de wijn kreeg