The Loneliest Place On The Map - Al Stewart

This place is so far away

From what passes for civilized life

No shops and no cars and no city lights

Just a river of stars

Over the southernmost ocean so cold

A small group of rocks, seagulls and ice

Some ramshackle huts

A paper in french from long ago

A finger that juts out into the foam

No boats come this way

A few expeditions that pass now and then

They’ll be back someday

But I don’t know when

It’s the loneliest place on the map

Night time is utterly black

I came here by some grave mishap

And I can’t find my way back

It’s all as remote

As the wintry smile that you gave

As you buttoned your coat

And love was erased

So this is goodbye

I see you silently rowing away

The desolate sky threatening rain

It’s the loneliest place on the map

Night time is utterly black

I came here by some grave mishap

And I can’t find my way back

Deze plaats is zo ver weg

Van wat doorgaat voor een beschaafd leven

Geen winkels en geen auto's en geen stadslichten

Gewoon een rivier van sterren

Over de meest zuidelijke oceaan zo koud

Een kleine groep rotsen, meeuwen en ijs

Enkele gammele hutten

Een krant in het Frans van lang geleden

Een vinger die uitsteekt in het schuim

Er komen geen boten deze kant op

Een paar expedities die af en toe voorbijkomen

Ze komen ooit terug

Maar ik weet niet wanneer

Het is de eenzaamste plek op de kaart

De nacht is volledig zwart

Ik kwam hier door een ernstig ongeluk

En ik kan de weg niet terug vinden

Het is allemaal op afstand

Als de winterse glimlach die je gaf

Terwijl je je jas dichtknoopte

En liefde werd gewist

Dus dit is vaarwel

Ik zie je stilletjes wegroeien

De desolate lucht dreigt met regen

Het is de eenzaamste plek op de kaart

De nacht is volledig zwart

Ik kwam hier door een ernstig ongeluk

En ik kan de weg niet terug vinden