Peter On The White Sea - Al Stewart

When I took my boat out to the White Sea

I had no care in the world

Not a cloud disturbed the sky

I was dreaming only of how it might be

Then dark fell into the day

And the wind began to rise

Peter on the White Sea

Green mountains of waves

Blew all around

Peter on the White Sea

The howl of the wind, that lonesome sound

Sailors made their peace then with the Almighty

Still I kept hope in my heart

Through the salt and stormy night

Every hour the wind struck ever harder

We held on tight in the dark

As our bow rose and fell

Till we came with daylight into the harbour

Hard by the monastery walls

To the ringing of a bell

Peter on the White Sea

A day to recall when days are done

Peter on the White Sea

The first of a thousand ships to come

When I took my boat out on the White Sea

I heard my name in the wind

In the bright and empty sky

When I took my boat out to the White Sea

Toen ik mijn boot meenam naar de Witte Zee

Ik had geen zorgen in de wereld

Geen wolk verstoorde de lucht

Ik droomde alleen van hoe het zou kunnen zijn

Toen viel het donker in de dag

En de wind begon te stijgen

Peter aan de Witte Zee

Groene bergen van golven

Blies rondom

Peter aan de Witte Zee

Het gehuil van de wind, dat eenzame geluid

Zeelieden sloten toen vrede met de Almachtige

Toch hield ik hoop in mijn hart

Door de zoute en stormachtige nacht

Elk uur sloeg de wind steeds harder toe

We hielden ons stevig vast in het donker

Terwijl onze boog op en neer ging

Tot we met daglicht de haven in kwamen

Dicht bij de kloostermuren

Naar het rinkelen van een bel

Peter aan de Witte Zee

Een dag om te onthouden wanneer de dagen voorbij zijn

Peter aan de Witte Zee

De eerste van duizend schepen die nog zullen komen

Toen ik mijn boot meenam op de Witte Zee

Ik hoorde mijn naam in de wind

In de heldere en lege lucht

Toen ik mijn boot meenam naar de Witte Zee