A Man For All Seasons - Al Stewart

What if you reached the age of reason

Only to find there was no reprieve

Would you still be a man for all seasons?

Or would you just have to leave

We measure our days out

In steps of uncertainty

Not turning to see how we’ve come

And peer down the highway

From here to eternity

And reach out for love on the run

While the man for all seasons

Is lost behind the sun

Henry Plantagenent still looks for someone

To bring good news in his hour of doubt

While Thomas More waits in the Tower of London

Watching the sands running out

And measures the hours out

From here to oblivion

In actions that can’t be undone

A sailor through the darkness

He scans the meridian

And caught by the first rays of dawn

The man for all seasons

Is lost beneath the storm

And I should know by now

I should know by now

I hear them call it out all around

Oh, they go

There’s nothing to believe in

Hear them

Just daydreams, deceiving

They’ll just let you down

So what if you reached the age of reason

Only to find there was no reprieve

Would you still be a man for all seasons?

Or would you just disbelieve?

We measure our gains out in luck and coincidence

Lanterns to turn back in the night

And put our defeats down to chance or experience

And try once again for the light

Some wait for the waters of fortune to cover them

Some just see the tides of ill chance rushing over them

Some call on Jehovah

Some cry out to Allah

Some wait for the boats that still row to Valhallah

Well, you try to accept what the fades are unfolding

While some say they’re sure where the shame should be falling

You look round for maybe a chance of forestalling

But too soon it’s over and done

And the man for all seasons

Is lost behind the sun

Wat als u de redelijke leeftijd heeft bereikt?

Alleen om te ontdekken dat er geen uitstel was

Zou je nog steeds een man zijn voor alle seizoenen?

Of moet je gewoon weggaan?

We meten onze dagjes uit

In stappen van onzekerheid

Niet omdraaien om te zien hoe we zijn gekomen

En tuur over de snelweg

Van hier tot in de eeuwigheid

En zoek liefde op de vlucht

Terwijl de man voor alle seizoenen

Is verloren achter de zon

Henry Plantagent zoekt nog iemand

Om goed nieuws te brengen in zijn uur van twijfel

Terwijl Thomas More wacht in de Tower of London

Kijken hoe het zand opraakt

En meet de uren uit

Van hier naar de vergetelheid

In acties die niet ongedaan kunnen worden gemaakt

Een zeeman door de duisternis

Hij scant de meridiaan

En gevangen door de eerste zonnestralen

De man voor alle seizoenen

Is verloren onder de storm

En ik zou het nu moeten weten

Ik zou het nu moeten weten

Ik hoor ze het overal roepen

Oh, ze gaan

Er is niets om in te geloven

Hoor ze

Gewoon dagdromen, bedriegen

Ze laten je gewoon in de steek

Dus wat als je de leeftijd van de rede hebt bereikt?

Alleen om te ontdekken dat er geen uitstel was

Zou je nog steeds een man zijn voor alle seizoenen?

Of zou je gewoon ongelovig zijn?

We meten onze winst af aan geluk en toeval

Lantaarns om 's nachts terug te keren

En wijs onze nederlagen toe aan toeval of ervaring

En probeer nog een keer voor het licht

Sommigen wachten tot de wateren van het geluk hen bedekken

Sommigen zien gewoon het tij van het ongeluk over zich heen stromen

Sommigen roepen Jehovah aan

Sommigen schreeuwen het uit tot Allah

Sommigen wachten op de boten die nog steeds naar Walhallah roeien

Nou, je probeert te accepteren wat de vervagingen zich ontvouwen

Terwijl sommigen zeggen dat ze zeker weten waar de schaamte zou moeten vallen

Je kijkt om je heen voor misschien een kans om te voorkomen

Maar te snel is het voorbij en klaar

En de man voor alle seizoenen

Is verloren achter de zon