L'Orgueil - Akroma

151 personnes vivaient dans cette ville maudite appelée Madville.

Ce nom était donné par les villes voisines qui haïssaient surtout le bloc 223.

Un asile renfermant une cinquantaine d'êtres;

des rebuts de la société,

des fous des dérangés mentalement étaient enfermés dans ces murs.

Des cellules exiguës, tout juste assez grandes pour vivre ou plutôt survivre

Et dans cet enfer, tant de tourments

L'âme humaine se perd dans le néant

Qui pourrait comprendre ces sentiments?

L’horreur de cet internement?

Le 223 était tenu par Miss Drivor, elle était fière d'être responsable de cet

asile d’aliénés pendant toutes ces années

25 ans où elle ne voulait recevoir de conseils de personne.

Perdue dans cet

endroit sombre et froid et isolé de la civilisation, être la seule femme saine

d’esprit dans ce monde de folie

Un demi-frère, c'était la seule personne vivante qui lui restait.

D’ailleurs monsieur Craitom Jim, c’est lui qui m’avait contacté pour élucider

cette atroce mort dont sa sœur avait été victime

A ne vouloir d’aide de personne, à vouloir subvenir seule à ses besoins,

on finit par être orgueilleuse

Un héritage était en jeu, voilà pourquoi ce frère était réapparu après tant

d’années de silence.

Un asile de fous en héritage?

Je ne comprenais pas ce qui

le poussait à vouloir cet endroit.

Mais on a tous ses raisons.

Moi,

c'était l'élucidation de ce crime inhumain: les faits étaient là

Par une violente nuit d’orage, comme il y en a souvent dans cette partie du

monde, le système de verrouillage des portes des cellules céda sous la

puissance de la foudre.

Une horde de damnés, de malfrats en tout genre se

ruèrent vers la chambre 52: celle de Miss Drivor.

Ils défoncèrent la porte et

cette femme se fit violer, décapiter, crucifier sur la porte du bloc 223

On la retrouva 7 semaines plus tard avec quelques morsures humaines,

sûrement ses pensionnaires les plus attardés qui ne s'étaient pas enfuis

Voilà, faire le procès de 50 hystériques criminels éparpillés dans la nature,

telle était ma tâche

151 mensen woonden in deze vervloekte stad genaamd Madville.

Deze naam werd gegeven door nabijgelegen steden die vooral een hekel hadden aan blok 223.

Een asiel met ongeveer vijftig wezens;

uitschot van de samenleving,

gekken van geestelijk gestoorden werden opgesloten in deze muren.

Verkrampte cellen, net groot genoeg om te leven of liever te overleven

En in deze hel, zoveel kwelling

De menselijke ziel is verloren in het niets

Wie zou deze gevoelens kunnen begrijpen?

De gruwel van deze internering?

223 werd gerund door Miss Driver, ze was er trots op hier de leiding over te hebben

gekkenhuis voor al die jaren

25 jaar van niemand advies willen hebben.

hierin verloren

donkere en koude en geïsoleerde plaats van beschaving, om de enige gezonde vrouw te zijn

van geest in deze wereld van waanzin

Een halfbroer was de enige levende die hij nog had.

Trouwens, meneer Craitom Jim, hij was het die contact met me opnam om opheldering te vragen...

deze afschuwelijke dood waarvan zijn zus het slachtoffer was geweest

Om van niemand hulp te willen, om alleen voor zichzelf te willen zorgen,

uiteindelijk zijn we trots

Er stond een erfenis op het spel, daarom was deze broer na zovelen weer opgedoken

jaren stilte.

Een oud gekkenhuis?

Ik begreep niet wat

zorgde ervoor dat hij deze plek wilde.

Maar we hebben allemaal onze redenen.

Mij,

het was de opheldering van deze onmenselijke misdaad: de feiten waren er

Op een gewelddadige stormachtige nacht, zoals vaak gebeurt in dit deel van de

wereld begaf het sluitsysteem van de celdeuren het onder de

bliksem kracht.

Een horde van de verdoemden, van alle soorten schurken

haastte zich naar kamer 52: de kamer van juffrouw Chauffeur.

Ze braken de deur open en...

deze vrouw werd verkracht, onthoofd, gekruisigd op de deur van blok 223

Ze werd 7 weken later gevonden met een paar menselijke beten,

zeker zijn meest achterlijke kostgangers die niet waren gevlucht

Hier, om 50 hysterische criminelen te berechten, verspreid in het wild,

dat was mijn taak