Musique De La Jungle - Akhenaton

J’ai tellement d’douleurs et d’peines

Si je fais le point, au fond, je sais plus bien c’que j’fous ici bas et c’qui

m’fais plaisir

Idées obscures, devenues sombres à force de subir stupide

vie dure entre haine et désir

Plein d’illusions, métabolisme en fusion

Y a pas d’discussion possible j’en suis arrivé à cette constatation rigide

L'époque et son régime, ont dressé le mirage jusqu'à ici d’puis l’origine

Et j’ai poussé d’violents cris dans le vide

La verité est rude: le son est mort à la sortie de mes tripes

Mauvais trip vissé à l’asphalte.

L'équilibre s’brise

A 20 piges et 7 plombes du mat niqué au pur malt

Ouvre les yeux.

Un nouveau jour Dieu merci, super j’ris, même si j’sais tout de

leur supercheries

Mes mots hachent l’eau.

Moi dans une arène high-tech,

j’vends chère ma peau avec bouclier, flèches et javelot

J’attire la haine comme l’aimant le fer

Répondre par l’crime, j’sais pas si j’aime vraiment l’faire

Perpetuer les lois de Dieu et sentences

On s’entasse et dans le sens, on adopte la vengeance,

sagesse pendue en place publique, valeurs inversées

J’avoue avoir du mal à voir le but de ce sang versé

Aumone de lumière.

Mon trésor reste l’encre,

Lente, elle descend vers la plume

Ressent l’soir comme une fin d’air.

Petite apocalypse, atmosphère

Une paire minimaliste: un rode, ma vocalyse

Regarde mes yeux et mon coeur s’serrent, à l’aproche de la nuit

Jungle hostile drame à la lisière

Mes mains s’rident à force de suer sur des plumes,

Mais ma méchante nature harcèle mon esprit, comme une harpie

A quoi bon?

Vois l’animal et la souche

Depuis 15 ans rodé, à parler, un baillon sur la bouche sérré

Diverses experiences, qui laissent esperer

Insérés, mon oeil, c’pays en a trop fait serrer

A qui la faute?

Parfois j’peux plus respirer,

j’veux m’tirer, m’virer, avant de voir mon âme expirer

Pas loin le temps où je partais à l'école en ciré, moins loin quand l'étau

s’refermait, que j’transpirais

Enivré, j’compare l’ignorance au coma

Conséquence: j’vis une bombe à retardement dans l’estomac

Vois ma fureur d’vivre, fureur d’crier j’taime

Fureur d’voir un printemps superbe à nouveau fleurir

Roses sans épines, fragiles et douces à cueillir, en fermant son coeur

Tous les mots purs que j’voulais te dire

Aujourd’hui quand je vois le mal qu’j’ai à sourir

J’frémis dans ces instants aussi tristes, j’me fous de mourir

Sois mon étoile, je serai ton humble serviteur

Ik heb zoveel pijn en verdriet

Als ik de balans opmaak, weet ik diep van binnen niet meer wat ik hier beneden doe en wat...

Maak me blij

Donkere ideeën, duister geworden door dom te zijn

hard leven tussen haat en verlangen

Vol illusies, gesmolten metabolisme

Er is geen discussie mogelijk. Ik ben tot deze rigide observatie gekomen

Het tijdperk en zijn regime hebben vanaf het begin de luchtspiegeling tot hier opgericht

En ik huilde hevig in de leegte

De waarheid is hard: het geluid stierf recht uit mijn lef

Bad trip vastgeschroefd aan het asfalt.

De balans is verbroken

Bij 20 hengels en 7 loodjes van mat nicked tot pure mout

Open je ogen.

Een nieuwe dag Godzijdank, geweldig ik lach, ook al weet ik alles

hun bedrog

Mijn woorden hakken het water.

Ik in een hightech arena,

Ik verkoop lieve mijn huid met schild, pijlen en speer

Ik trek haat aan als een magneet om te strijken

Reageer met misdaad, ik weet niet of ik het echt leuk vind om te doen

Behoud Gods wetten en zinnen

We kruipen bij elkaar en in de zin dat we wraak nemen,

wijsheid opgehangen in het openbaar, omgekeerde waarden

Ik moet bekennen dat ik het moeilijk vind om het doel van dit bloedvergieten te zien

Aalmoes van licht.

Mijn schat blijft de inkt,

Langzaam daalt het af naar de veer

Voel de avond als het einde van de lucht.

Kleine apocalyps, sfeer

Een minimalistisch paar: een rode, mijn vocalisatie

Kijk naar mijn ogen en mijn hart verstrakt als de nacht nadert

Vijandig jungledrama op het randje

Mijn handen rimpelen van het zweten op veren,

Maar mijn slechte natuur kwelt mijn geest, als een harpij

Wat is het punt?

Zie het dier en de stronk

Al 15 jaar binnenlopen, pratend, een prop op de strakke mond

Diverse ervaringen, die hoop geven

Ingevoegd, mijn oog, dit land heeft er teveel van gemaakt

Wiens fout is het?

Soms kan ik niet ademen

Ik wil eruit, ontslagen worden, voordat ik mijn ziel zie bederven

Niet ver van de tijd dat ik in regenjas naar school ging, niet zo ver toen de vice

aan het sluiten was, dat ik aan het zweten was

Dronken, vergelijk ik onwetendheid met coma

Gevolg: ik leef als een tijdbom in de maag

Zie mijn woede om te leven, woede om te schreeuwen dat ik van je hou

Woede om weer een prachtige lentebloei te zien

Rozen zonder doornen, breekbaar en zoet om te plukken, sluit zijn hart

Alle pure woorden die ik tegen je wilde zeggen

Als ik vandaag de pijn zie die ik heb bij het glimlachen

Ik huiver op zulke droevige momenten, het kan me niet schelen om te sterven

Wees mijn ster, ik zal je nederige dienaar zijn