Marches pour les cieux - Akhenaton, Just Music Beats

Rien ne ramènera les miens qui ne sont plus là

Il n’y a pas de bouton rembobiner pour la vie

On est de ceux qui tiennent un corner sous la pluie

Si on est trempé, ce n’est pas la faute aux nuages

J’ai toujours eu les cartes en main peu importe le temps

Je n’ai pas laissé l’envie me passer devant

Si les autres on si ou ça, qu’ils brillent ou pas

Honnêtement moi ça ne fait ni chaud ni froid

J’ai grandi près de mes grands-parents

Ils m’ont appris à être heureux avec peu

Car on est petits et les grands s’arrangent

Sans illusion sur le monde et l’ordre des choses

C’est l’héritage qui fait surface lorsque j'écris ou l’or de mes proses

Mes modèles évaporés dans le flow de mes pleurs

Demeurent là enfermés au fond de mon coeur

Il m’ont tout donné sans jamais rien attendre en retour

À part l’expression de tout mon amour

Si tu me dis qu’ils sont là-haut

Je marquerai pas leur nom à l’encre sur ma peau

J’aurai leur smile dans le fond de mes yeux

Je sais qu’ils ont monté les marches pour les cieux

À voir tous ces cons qui courent encore à la surface de la terre

Je sers, pourquoi es-tu venu si tôt chercher mon père?

Je crois que les fleurs délicates ont dû mal avec ce monde

Qui imite les pires endroit de l’enfer

Les haineux ont l’air d’avoir plus de bol

J’espère que leurs marches les mèneront droit au sous-sol

Sans exception

Nos jours ne sont pas que des questions de perception

L'équité, ni solution ni déception

On appelait mon père le juge, il avait les réponses

Qui tapaient dans le mille, un compromis pour tout le monde

Et que tous les précipices on ne peut les sauter

La justice, ce n’est pas la balance penchée que d’un côté

Donc l’amour ce n’est pas l'équité mais

Amants, amis toxiques sans hésiter vaut mieux les quitter

La solitude est mieux que la compagnie néfaste

Je m’entends répéter seul devant la classe

Si tu me dis qu’ils sont là-haut

Je marquerai pas leur nom à l’encre sur ma peau

J’aurai leur smile dans le fond de mes yeux

Je sais qu’ils ont monté les marches pour les cieux

Niets zal mijn mensen terugbrengen die hier niet meer zijn

Er is geen terugspoelknop voor het leven

Wij zijn degenen die een hoekje vasthouden in de regen

Als we doorweekt zijn, is het niet de schuld van de wolken

Ik had altijd de kaarten in de hand, ongeacht het weer

Ik liet de drang niet aan me voorbij gaan

Als de anderen als of dat zijn, of ze nu schitteren of niet

Eerlijk gezegd is het voor mij niet warm of koud

Ik ben opgegroeid dicht bij mijn grootouders

Ze hebben me geleerd om blij te zijn met weinig

Omdat we klein zijn en de groten het redden

Zonder illusie over de wereld en de orde der dingen

Het is de erfenis die naar boven komt als ik schrijf of het goud van mijn proza

Mijn modellen verdampten in de stroom van mijn tranen

Blijf daar diep in mijn hart opgesloten

Ze gaven me alles en verwachtten er nooit iets voor terug

Behalve de uitdrukking van al mijn liefde

Als je me vertelt dat ze daarboven zijn

Ik zal hun naam niet op mijn huid schrijven

Ik zal hun glimlach achter in mijn ogen hebben

Ik weet dat ze de trap naar de hemel hebben beklommen

Om al deze idioten nog steeds op het aardoppervlak te zien rennen

Ik dien, waarom kwam je zo snel mijn vader halen?

Ik geloof dat delicate bloemen moeten hebben geworsteld met deze wereld

Wie imiteert de slechtste plekken in de hel

De haters lijken meer geluk te hebben

Ik hoop dat hun stappen hen rechtstreeks naar de kelder leiden

Zonder uitzondering

Onze dagen gaan niet alleen over perceptie

Eerlijkheid, geen oplossing of teleurstelling

Ze noemden mijn vader de rechter, hij had de antwoorden

Dat was een schot in de roos, een compromis voor iedereen

En over alle afgronden kan niet worden gesprongen

Gerechtigheid is niet de naar één kant gekantelde weegschaal

Dus liefde is geen eerlijkheid maar

Geliefden, giftige vrienden zonder aarzeling kunnen ze beter verlaten

Eenzaamheid is beter dan slecht gezelschap

Ik hoor mezelf alleen repeteren voor de klas

Als je me vertelt dat ze daarboven zijn

Ik zal hun naam niet op mijn huid schrijven

Ik zal hun glimlach achter in mijn ogen hebben

Ik weet dat ze de trap naar de hemel hebben beklommen