Etranges fruits - Akhenaton

As-tu vu ces fruits étranges pendus au platane?

C’est le sang pur qui sonne la chasse aux bâtards

Vieille rengaine donc de vieux moyens

D’abord aux urnes puis on chante aux arbres citoyens

Porter les cordes, les torches, les Polaroïd

Qui nous sauvera?

Personne, leur conscience c’est les tabloïd

À trop mater les culs, les yeux s’emplissent de merde

Débite des théories teintées de déjections indélébiles

Chantez mon blues à l’unisson lors de mes funérailles

Les amis, n’oubliez pas, les fous sont là où on les a mis

Dans un silence de mort, la masse sera là à mater

Sans rien dire, dans la brise mon corps se balançait

C’est déjà clair, ce n’est pas la peine qu’on nous le prédise

Peuple de bois sur lequel une flamme crépite

On s’est usés à trop montrer qu’on est des mecs biens

J’commence à croire qu’en fait Vichy c’est l’instinct

Pourtant on sait que la vie ensemble c’est possible

Sans se mentir ou se coucher, là c’est docile

Étrange fruit qui se balance sur les branches

Alors tant pis on prend notre revanche sur les planches

Écoute ce blues, triste mélopée du sud

Née du bitume où poussent les nouveaux champs de canne à sucre

Où les hommes libres viennent et passent seuls les entraves

Leurs besoins sont les maîtres dans ces enclaves

Peu à peu, mes idéaux toxiques germent

De sales vieux aigris Zémmourifient notre oxygène

Monte au Maroc pour achever ce vécu trop long

Une vie d’balance, ils veulent crever en colons

Fusil de chasse, pack de bières au fond d’une marée d’eau

Ils voudraient bien nous prendre comme Takezo

Donc voici la came que le soir nos vannes portent au box

Salves de vinyles gravés d’un rap orthodoxe

Viendra le jour où grogneront leurs «dog» aux portes

Qu’on passera du vote aux potes et nous avec la horde au bloc

On achète pas la paix avec la peur du gendarme

À force de bander dessus, ils ont fini par violer Jeanne d’Arc

La tension se répand comme un grand feu dans le bayou

Pourtant nos bancs n’ont pas le monopole des voyous

Regarde les arbres, ici dessine un plan pour nous

Dur de dire «je t’aime» et sourire avec la corde au cou

Pourtant on sait que la vie ensemble c’est possible

Sans se mentir ou se coucher, là c’est docile

Étrange fruit qui se balance sur les branches

Alors tant pis on prend notre revanche sur les planches

Heb je die vreemde vruchten aan de plataan gezien?

Het is puur bloed dat de jacht op klootzakken laat klinken

Oud verhaal zo oude manieren

Eerst bij de stembus dan zingen we voor de burgerbomen

Draag de touwen, de fakkels, de polaroids

Wie zal ons redden?

Niemand, hun geweten is de roddelpers

Te veel naar ezels kijken, ogen vullen zich met stront

Spuit theorieën getint met onuitwisbare uitwerpselen

Zing mijn blues unisono op mijn begrafenis

Vrienden, vergeet niet dat de gekken zijn waar we ze neerzetten

In doodse stilte zal de massa toekijken

Zonder een woord te zeggen, wiegde mijn lichaam in de wind

Het is al duidelijk, het is het niet waard om te voorspellen

Mensen van hout waarop een vlam knettert

We zijn eraan gewend geraakt om te veel te laten zien dat we goede jongens zijn

Ik begin te geloven dat Vichy eigenlijk instinct is

Toch weten we dat samen leven mogelijk is

Zonder te liggen of te liggen, daar is het volgzaam

Vreemd fruit dat aan de takken slingert

Zo jammer dat we wraak nemen op de planken

Luister naar die blues, trieste zuidelijke melodie

Geboren uit het bitumen waar de nieuwe suikerrietvelden groeien

Waar vrije mannen komen en de boeien alleen passeren

Hun behoeften zijn de baas in deze enclaves

Beetje bij beetje ontkiemen mijn giftige idealen

Vuile verbitterde oude zemmourify onze zuurstof

Ga naar Marokko om deze te lange ervaring te voltooien

Een leven van evenwicht, ze willen sterven als kolonisten

Shotgun, pak bieren op de bodem van een vloedgolf

Ze willen ons meenemen zoals Takezo

Dus hier is de nok die 's avonds onze kleppen naar de doos dragen

Salvo's van vinyl gegraveerd met een orthodoxe rap

De dag zal komen dat hun honden zullen grommen aan de poorten

Dat we van stemmen naar homies gaan en wij met de horde naar het blok

Vrede koop je niet met de angst van de politieagent

Door er hard aan te werken, verkrachtten ze uiteindelijk Jeanne d'Arc

De spanning verspreidt zich als een groot vuur in de bayou

Toch hebben onze banken niet het monopolie van de misdadigers

Kijk naar de bomen, teken hier een plan voor ons

Moeilijk om "ik hou van je" te zeggen en te glimlachen met het touw om je nek

Toch weten we dat samen leven mogelijk is

Zonder te liggen of te liggen, daar is het volgzaam

Vreemd fruit dat aan de takken slingert

Zo jammer dat we wraak nemen op de planken