Dokunma Yanarsın - Ahmet Kaya

Çocukluğum çıraklıkta geçti;

kir, pas içinde

Gençliğim korsan yürüyüşlerde, eylemlerde

Hapse erken düştüm, copla erken tanıştım

Küçük voltalardan bıktım, usandım

Şimdi uçsuz bucaksız ovalarda

Adımlarımı saymadan

Geriye dönüp bakmadan, usanmadan, bıkmadan

Deli taylar gibi koşmak istiyorum

Ve görüyorsun ki aşkı beceremiyorum

Beni kendi halime bırak yavrucum

Ben yolumu nasıl olsa bulurum

Upuzun cayırlarda yalınayak koşmak istiyorum

Saçlarım rüzgâra konuk, yüzüm dağlara dönük

Göğsümün çeperini ölümle sınayan esaret

Ve yüreğimi yararcasına, ve yüreğimi yararcasına zorlayan cesaret

Kıyasıya vurşsun, vuruşsun istiyorum

Koşmak, koşmak istiyorum sevgilim, koşmak istiyorum

Dönemezsem beni affet

Kıyasıya vursun, vursun istiyorum

Koşmak istiyorum sevgilim, koşmak, koşmak

Dönemezsem beni affet

Firarilerin uzmanı olmuşum

Bütün istasyonlarda afişim durur

Beni bir çocuk bile vurur

Dokunma bana, fişlenirsin!

Dokunma bana, ellerin tutuşur!

Dokunma bana, çıldırırsın!

Dokunma bana, sen de yanarsın!

Koşmak;

egzozların, molozların, yağmaların kıyısından

Onca insafsızlıkların, onca haksızlıkların

Manzarasızlıkların, parasızlıkların, Allahsızlıkların kıyısından

Kimseye ve hiçbir şeye değmeden

Ciğerlerimi yok edercesine koşmak istiyorum

Yerken, içerken, meşk ile kendinden geçerken birileri

Namlunun ucunu görünce sıvışırken birileri

Birileri ölüp, birileri nutuk atarken köşe yazılarında

Kavga etmeden, bir daha tutuklanmadan

Ve küfür etmeden

Kafamı kırarcasına koşmak istiyorum

Avucunu son bir defa ağlamadan tutmak istiyorum

Gözlerim yüzüne küskün, sazım sevgine suskun

Saati ayrılığa kurmuşum, olmaz teslimiyet

Ziyan aklımı senle bozmuşum, ziyan aklımı senle bozmuşum

İçerim felâket

Kurşunlara geleyim, geleyim istiyorum

Ölmek, ölmek istiyorum, ölmek istiyorum sevgilim

Sağ kalırsam affet

Kurşunlara geleyim, geleyim istiyorum

Ölmek istiyorum sevgilim, ölmek, ölmek

Sağ kalırsam affet

Firarilerin uzmanı olmuşum

Bütün telsizlerde adım okunur

Beni bir çocuk bile vurur

Dokunma bana, fişlenirsin!

Dokunma bana, ellerin tutuşur!

Dokunma bana, çıldırırsın!

Dokunma bana, sen de yanarsın!

Mijn jeugd bracht ik door in de leertijd;

vuil in roest

Mijn jeugd is op piratenwandelingen, acties

Ik ging vroeg naar de gevangenis, ontmoette het stokje vroeg

Ik ben ziek en moe van kleine volts

Nu op de eindeloze vlaktes

zonder mijn stappen te tellen

Zonder achterom te kijken, zonder moe te worden, zonder moe te worden

Ik wil rennen als gekke veulens

En je ziet dat ik geen liefde kan doen

laat me met rust schat

Ik vind mijn weg toch wel

Ik wil op blote voeten rennen op de lange graslanden

Mijn haar is een gast voor de wind, mijn gezicht is naar de bergen

De slavernij die mijn borst test met de dood

En de moed die mijn hart prikte en mijn hart spande

Ik wil dat ze vechten, vechten

Ik wil rennen, rennen, schat, ik wil rennen

Vergeef me als ik het niet doe

Ik wil dat het raakt, ik wil dat het raakt

Ik wil rennen schat, rennen, rennen

Vergeef me als ik het niet doe

Ik ben een expert geworden op het gebied van voortvluchtigen

Mijn poster blijft op alle stations

Zelfs een kind schiet me neer

Raak me niet aan, er worden kosten in rekening gebracht!

Raak me niet aan, je handen zullen vasthouden!

Raak me niet aan, je wordt gek!

Raak me niet aan, jij zult ook verbranden!

Rennen;

van de rand van uitlaten, puin, buit

Zoveel onrecht, zoveel onrecht

Vanaf de rand van gebrek aan zicht, gebrek aan geld, goddeloosheid

Zonder iets of iemand aan te raken

Ik wil rennen alsof het mijn longen vernietigt

Tijdens het eten, drinken, flauwvallen met meşk, iemand

Iemand die naar buiten sluipt als ze de punt van het vat zien

Terwijl iemand stervende is en iemand een toespraak houdt, in de kolommen

Zonder te vechten, zonder opnieuw gearresteerd te worden

En zonder te vloeken

Ik wil rennen om mijn hoofd te breken

Ik wil je hand nog een laatste keer vasthouden zonder te huilen

Mijn ogen zijn beledigd door je gezicht, mijn saz zwijgt voor jouw liefde

Ik zet de klok voor scheiding, geen overgave

Ik brak mijn afvallige geest met jou, ik brak mijn afvallige geest met jou

ik beperk rampspoed

Laat me tot de kogels komen, ik wil komen

Ik wil dood, ik wil dood, ik wil dood schat

vergeef me als ik het overleef

Laat me tot de kogels komen, ik wil komen

Ik wil dood lieverd, sterf, sterf

vergeef me als ik het overleef

Ik ben een expert geworden op het gebied van voortvluchtigen

Alle radio's lezen stap

Zelfs een kind schiet me neer

Raak me niet aan, er worden kosten in rekening gebracht!

Raak me niet aan, je handen zullen vasthouden!

Raak me niet aan, je wordt gek!

Raak me niet aan, jij zult ook verbranden!