Doruklara Sevdalandım - Ahmet Kaya

Filiz filiz harelendim dağlara uymak için

Kan gölünde kurulandım hayatı duymak için

Kavgalara kuyulandım sabaha varmak için

Kavgalara kuyulandım sabaha varmak için.

«Kekik kokusu duydum

Kekik kokusu koynunda huysuz gecenin

Uyandım birdenbire

Haydi dedim yüreğim gidelim bu şehirden

Bu şehir koparmak istiyor beni özlemlerimden

Yorgunum;

Çünkü yorgunluğumun yaşamak gibi bir anlamı var

Yine de yaşamaktan duyduğum mutluluğun tadına

Düşmanlarım ulaşamazlar…»

Katarlar gelir geçer bir geceden bir geceye

Yüreğim yare yare iz bırakır bin acıya

Gün olur şafaklanır karanlıklar bin parçaya

Gün olur şafaklanır karanlıklar bin parçaya.

Denizlerde dalgalandım taşları oymak için

Doruklara sevdalandım ışığa doymak için

Irmaklarda durulandım dağları duymak için

Irmaklarda durulandım dağları duymak için.

Bir kuş çiz yavrum yüzüme gözyaşınla

Bir kuş tel tel kirpiklerim kanat olsun

Bir kuş çırpınan kalbi dudağımda

Bir kuş yavrum sıcaklığın beni bulsun.

Bahar gelmiş balam benim

Bahar gelmiş dayanmış

Dalda yaprak bebeciğim

Suda köpük uyanmış

Kuzulara özenmiş kızım benim

Körpe sesler dinlenmiş

Ay ışığında yanmış yavrucuğum

Onun için beyazmış.

Şarkılar gelir geçer bir heceden bir heceye

Yüreğim yare yare yankılanır bin acıya

Gün olur ufalanır karanlıklar bin parçaya

Gün olur ufalanır karanlıklar bin parçaya.

spruit spruit ik werd een spruit die in de bergen past

Ik droogde op in een plas bloed om het leven te horen

Ik ben geworteld in gevechten om in de ochtend aan te komen

Ik kreeg ruzie om 's ochtends aan te komen.

“Ik rook tijm.

De geur van tijm in de boezem van de humeurige nacht

Ik werd plotseling wakker

Ik zei kom op mijn hart, laten we weggaan uit deze stad

Deze stad wil me losrukken van mijn verlangens

Ik ben moe;

Omdat mijn vermoeidheid zin heeft om te leven

Geniet nog steeds van het geluk dat ik krijg van het leven

Mijn vijanden kunnen er niet bij...'

Qatars komen en gaan van nacht tot nacht

Mijn hart laat littekens achter bij duizend pijnen

Er zal een dag zijn, de duisternis zal in duizend stukken breken

Er zal een dag zijn, de duisternis zal in duizend stukken breken.

Ik dreef in de zeeën om de stenen te kerven

Ik werd verliefd op de toppen om tevreden te zijn met het licht

Ik spoelde de rivieren om de bergen te horen

Ik spoelde in de rivieren om de bergen te horen.

Teken een vogelbaby op mijn gezicht met je tranen

Laat mijn wimpers vleugels worden

Het fladderende hart van een vogel ligt op mijn lip

Een vogelbaby, laat je warmte me vinden.

De lente is gekomen schat

Lente is gekomen

Blad aan de tak schat

schuim ontwaakt in water

Mijn dochter die jaloers is op de lammetjes

Jonge stemmen gehoord

Mijn baby verbrand door het maanlicht

Het was wit voor hem.

Nummers komen en gaan van lettergreep naar lettergreep

Mijn hart echoot in de helft tot duizend pijn

Op een dag zal de duisternis in duizend stukjes uiteenvallen

Op een dag zal de duisternis in duizend stukjes uiteenvallen.