Munzurlu - Ahmet Kaya

Munzurdan bir kuş indi, karalı, karalı

Gittim baktım kanatları, yaralı, yaralı

Kirvem belli Dersim dağlarının, maralı, maralı, maralı

Kirvem, kirvem, kirvem

Hey avcı vurmuştur kaç gündür yaralı

«Munzurdan bir tas su verin de ölem.»

diyor

Hem ağlıyor, hem bir türkü söylüyor

Biz de söyleyelim, birlikte ölelim

Munzur benim kirvem olur, kime vereyim

Kirvem yine bela, kirvem yine bela

Duman olmuş dağlar, yolum karanlık

Kirvem yine bela, kirvem yine bela

Kör olmuş dağlar, yolum karanlık

Ah, diz çökmüş de «İlle de

Anam, anam, anam.»

diyor

Burnak’a haber salın da dayı, dayı, dayı

«Ah, dönüp gitsem şu dağlara.»

diyor

Kirvem dağlarda ner’de olduğunu bilem

Ah, dağlara git ateş yak, or’da olduğunu bilem

Ah kirvem, uzat uzat ayağının altını öpem

«Munzurdan bir tas su verin de ölem.»

diyor

Hem ağlıyor, hem bir türkü söylüyor

Biz de söyleyelim, birlikte ölelim

Munzur benim kirvem olur, kime vereyim

Kirvem yine bela, kirvem yine bela

Duman olmuş dağlar, yolum karanlık

Kirvem yine bela, kirvem yine bela

Kör olmuş dağlar, yolum karanlık

Kirvem yine bela, kirvem yine bela

Duman olmuş dağlar, yolum karanlık

Kirvem yine bela, kirvem yine bela

Kör olmuş dağlar, yolum karanlık

Er is een vogel uit de snuit geland, zwart, donker

Ik ging en keek naar de vleugels, gewond, gewond

Kirvem is zeker van de Dersim-bergen.

Kirvem, kirvem, kirvem

Hé, hoeveel dagen heeft de jager geschoten?

"Geef me een kom met water uit Munzur, zodat ik niet doodga."

zegt

Ze huilt en zingt een lied

Laten we het ook zeggen, laten we samen sterven

Munzur wordt mijn kirve, aan wie moet ik het geven?

Mijn vuil zit weer in de problemen, mijn vuil zit weer in de problemen

Rokerige bergen, mijn weg is donker

Mijn vuil zit weer in de problemen, mijn vuil zit weer in de problemen

Verblinde bergen, mijn pad is donker

Oh, knielend

Mijn moeder, mijn moeder, mijn moeder.”

zegt

Vertel Burnak, oom, oom, oom

'O, als ik terug ga naar die bergen.'

zegt

Ik weet niet waar mijn Kirvem in de bergen is.

Oh, ga naar de bergen, maak een vuur, ik zal weten dat je er bent

Oh mijn kirve, laat me de onderkant van je voeten kussen

"Geef me een kom met water uit Munzur, zodat ik niet doodga."

zegt

Ze huilt en zingt een lied

Laten we het ook zeggen, laten we samen sterven

Munzur wordt mijn kirve, aan wie moet ik het geven?

Mijn vuil zit weer in de problemen, mijn vuil zit weer in de problemen

Rokerige bergen, mijn weg is donker

Mijn vuil zit weer in de problemen, mijn vuil zit weer in de problemen

Verblinde bergen, mijn pad is donker

Mijn vuil zit weer in de problemen, mijn vuil zit weer in de problemen

Rokerige bergen, mijn weg is donker

Mijn vuil zit weer in de problemen, mijn vuil zit weer in de problemen

Verblinde bergen, mijn pad is donker