Tonight We're Gonna Give It 35% - Against Me!

We drank bottled water together and talked business.

I think I played the right moves.

You were lookin' over my shoulder,

as I went through the motions of another night,

And it was alright,

'cause I thought I knew who everybody was just by lookin' at them.

My heart is anywhere but here,

and how tired I was from the past couple of weeks,

From the past couple of years.

Well, it hit me all at once,

On a balcony overlooking nothing,

With snow falling all around,

Well I, I called just to say «Goodnight».

And you hadn’t done anything wrong,

And know, really, really, it’s me not you.

I can’t believe how naive I was to think things could ever be so simple,

And can you live with what you know about yourself,

When you’re all alone, behind closed doors?

The things we never said, but we always knew were right there.

It’s got me on my knees in a bathroom,

Praying to a God that I don’t even believe in,

«Well, dear Jesus, are you listening?

If this is the one chance that really matters,

Well, don’t let me fuck this up.

If you’d told me about all this when I was fifteen,

I never would have believed it.»

We dronken samen flessen water en praatten over zaken.

Ik denk dat ik de juiste zetten heb gespeeld.

Je keek over mijn schouder,

terwijl ik door de bewegingen van een andere nacht ging,

En het was goed,

want ik dacht dat ik wist wie iedereen was door naar ze te kijken.

Mijn hart is overal behalve hier,

en hoe moe ik was van de afgelopen weken,

Van de afgelopen paar jaar.

Nou, het raakte me in één keer,

Op een balkon met uitzicht op niets,

Met sneeuw die overal valt,

Nou ik, ik belde alleen maar om 'welterusten' te zeggen.

En je had niets verkeerd gedaan,

En weet, echt, echt, ik ben het niet jij.

Ik kan niet geloven hoe naïef ik was om te denken dat dingen ooit zo eenvoudig zouden kunnen zijn,

En kun je leven met wat je over jezelf weet,

Als je helemaal alleen bent, achter gesloten deuren?

De dingen die we nooit zeiden, maar waarvan we altijd wisten dat ze er waren.

Het heeft me op mijn knieën in een badkamer,

Bidden tot een God waar ik niet eens in geloof,

«Wel, lieve Jezus, luister je?

Als dit de enige kans is die er echt toe doet,

Nou, laat me dit niet verpesten.

Als je me dit alles had verteld toen ik vijftien was,

Ik zou het nooit hebben geloofd.»