Взгляд с небес - Афазия

Тот страшный день вспоминается мне

В каждом моем кошмарном сне

И я, как всегда, просыпаюсь в холодном поту

Взлет по тревоге.

Я чего-то боюсь.

Цель на радаре словно пульс.

Визуальный контакт.

О, Боже!

Это же «Ту»!

Пальцы застыли.

По коже мороз.

Я повторяю свой запрос,

Но не свой не чужой, как призрак молчит самолет.

«Цель уничтожить», — приказано мне

И увидел я лица в кошмарном огне…

«В чем дело?

Выполняйте приказ, пилот».

Лечу над землею ни ангел, ни бес.

Окинул просторы взглядом с небес.

Весь мир в моей власти и может на нем

Мой взгляд через миг взорваться огнем

Зачем я умею как ангел летать?

Зачем я как бес могу убивать?

Зачем мне власть над миром дана?

Но я за нее расплатился сполна.

Возвращаюсь на базу, словно в бреду.

«Я борт номер шесть.

На посадку иду».

А мысли роятся, как сотни черных теней.

Снизу ко мне подползает земля,

Но место ли есть на ней для меня,

Виновного в смерти двух сотен невинных людей?

А знает ли тот, кто приказ отдавал,

Как мощный взрыв их тела разорвал?

И Бог или дьявол к себе души несчастных забрал?

И что скажет мне апостол Петр,

Когда встретит меня у райских ворот?

Какое дело там, чей я приказ выполнял!

Лечу над землею ни ангел, ни бес.

Окинул просторы взглядом с небес.

Весь мир в моей власти и может на нем

Мой взгляд через миг взорваться огнем

Зачем я умею как ангел летать?

Зачем я как бес могу убивать?

Зачем мне власть над миром дана?

Но я за нее расплатился сполна.

Die vreselijke dag herinner ik me

In al mijn nachtmerries

En ik word, zoals altijd, in het koude zweet wakker

Opstijgen op alarm.

Ik ben ergens bang voor.

Het doel op de radar is als een puls.

visueel contact.

O mijn God!

Het is "Tu"!

De vingers zijn bevroren.

Vorst op de huid.

Ik herhaal mijn verzoek

Maar niet van jezelf, niet van iemand anders, zoals een spookachtig stil vliegtuig.

"Vernietig het doel," kreeg ik bevel

En ik zag gezichten in een nachtmerriebrand...

"Wat is er?

Volg de bevelen op, piloot."

Ik vlieg over de aarde, noch een engel, noch een demon.

Hij keek vanuit de hemel over de vlakten.

De hele wereld is in mijn macht en kan erop

Mijn blik zal zo exploderen met vuur

Waarom weet ik hoe ik moet vliegen als een engel?

Waarom kan ik doden als een demon?

Waarom heb ik macht over de wereld gekregen?

Maar ik heb het volledig betaald.

Ik keer terug naar de basis, alsof ik uitzinnig ben.

“Ik ben luchtmacht zes.

Ik ga landen."

En gedachten zwermen als honderden zwarte schaduwen.

De aarde kruipt van beneden naar mij toe,

Maar is er een plaats voor mij,

Schuldig aan de dood van tweehonderd onschuldige mensen?

Weet degene die het bevel heeft gegeven het?

Hoe scheurde een krachtige explosie hun lichamen uit elkaar?

En nam God of de duivel de zielen van de ongelukkigen voor zich?

En wat zal de apostel Petrus tegen mij zeggen,

Wanneer zal hij me ontmoeten bij de poorten van de hemel?

Wat is er aan de hand, wiens opdracht ik heb uitgevoerd!

Ik vlieg over de aarde, noch een engel, noch een demon.

Hij keek vanuit de hemel over de vlakten.

De hele wereld is in mijn macht en kan erop

Mijn blik zal zo exploderen met vuur

Waarom weet ik hoe ik moet vliegen als een engel?

Waarom kan ik doden als een demon?

Waarom heb ik macht over de wereld gekregen?

Maar ik heb het volledig betaald.