Я живой - Афазия

Ночь светом фар на куски.

Прочь убежать от тоски не в силах.

Я отдавал жизни все.

Жизнь забрала, а меня забыла.

Страх.

Страх уже позади.

Мрак.

Мир впереди убогий.

Крах.

Превратил все мечты

В прах и покрыл им мои дороги.

В суматохе теней сквозь поток непрерывный

Среди мыслей моих крик рождался надрывный:

Я живой!

Смерть стоит предо мной,

Манит к себе, сулит мне покой.

Но я живой.

Не окончен мой бой.

Но где же взять сил

Не уйти в мир иной?

Я живой!

Звук прерывает мой сон.

Вдруг разразился он ударом.

Боль заполняет мой мозг.

Боль охватила в миг пожаром.

Срок мне отмерен какой?

Ток в сердце бьет зарядом.

Я слышу голос родной:

«Здесь я с тобой, я рядом»

В суматохе теней сквозь поток непрерывный

Среди мыслей моих крик рождался надрывный:

Я живой!

Смерть стоит предо мной,

Манит к себе, сулит мне покой.

Но я живой.

Не окончен мой бой.

Но где же взять сил

Не уйти в мир иной?

Я живой!

Вот вижу тело свое,

Но для души это лишь одежда.

Мрак.

Рядом нет никого.

Страх.

Умирает моя надежда…

Я живой!

Смерть стоит предо мной,

Манит к себе, сулит мне покой.

Но я живой.

Не окончен мой бой.

Но где же взять сил

Не уйти в мир иной?

Я живой!

Nacht door koplampen in stukken.

Je kunt niet weglopen van verlangen.

Ik heb alles aan het leven gegeven.

Het leven nam weg, maar vergat mij.

Angst.

De angst is voorbij.

Duisternis.

De wereld die voor ons ligt is ellendig.

instorten.

Alle dromen veranderd

Om mijn wegen ermee te bestrooien en te bedekken.

In de chaos van schaduwen door de ononderbroken stroom

Temidden van mijn gedachten werd een hysterische kreet geboren:

Ik ben in leven!

De dood staat voor mij

Het wenkt me, belooft me vrede.

Maar ik leef.

Mijn strijd is nog niet voorbij.

Maar waar haal je de kracht vandaan?

Ga niet naar een andere wereld?

Ik ben in leven!

Het geluid onderbreekt mijn slaap.

Plotseling barstte hij uit met een klap.

Pijn vult mijn hersenen.

Pijn verzwolg in een moment een vuur.

Wat is mijn deadline?

De stroom in het hart klopt met een lading.

Ik hoor de stem van mezelf:

"Hier ben ik bij jou, ik ben dichtbij"

In de chaos van schaduwen door de ononderbroken stroom

Temidden van mijn gedachten werd een hysterische kreet geboren:

Ik ben in leven!

De dood staat voor mij

Het wenkt me, belooft me vrede.

Maar ik leef.

Mijn strijd is nog niet voorbij.

Maar waar haal je de kracht vandaan?

Ga niet naar een andere wereld?

Ik ben in leven!

ik zie mijn lichaam

Maar voor de ziel is dit slechts kleding.

Duisternis.

Er is niemand in de buurt.

Angst.

Mijn hoop sterft...

Ik ben in leven!

De dood staat voor mij

Het wenkt me, belooft me vrede.

Maar ik leef.

Mijn strijd is nog niet voorbij.

Maar waar haal je de kracht vandaan?

Ga niet naar een andere wereld?

Ik ben in leven!