Una Storia Come Questa - Adriano Celentano

Mi dicevano gli amici apri gli occhi

Quella donna non ti sposa per amore…

Finge un bene che non prova

Pensa solo a sistemarsi mi dicevano gli amici…

Io con loro mi arrabbiavo,

Tutti porci li chiamavo e come no…

Voi parlate per invidia

Non vedete che è sincera e anche se…

Anche se lei mi sposasse per i soldi cosa importa a voi…

Ma cosa avete dentro al cuore

Belli amici mi ritrovo

Voi parlate e non capite

Non mi importa del suo amore

A me basta che rimanga una vita insieme a me

Io l’amo tanto… e l’amerò

Le piacevano i gioielli

Le pellicce di visone, le piacevano i regali…

Alla lunga i suoi capricci

Mi asciugavano le tasche e rimasi senza soldi…

Lei mi dice cosa aspetti

Vuoi mandarmi sulla strada… pensa un po'…

L’uomo furbo rischia grosso

Tenta un colpo e gli va bene, ma però…

Mi andò male il colpo gobbo

Una ruota in curva mi scoppiò…

E mentre mi portavan via

C’era un uomo alle sue spalle

Si faceva accompagnare

Mentre mi poratavan via io guardavo le sue mani

Che stringevano altre mani

Ed al mio pianto… non si voltò

Stare dentro c'è un inferno

Uno pensa tante cose

Mi prudevano le mani…

Ma il mio cuore traboccava

Di un amore senza fine e la voleva perdonare…

Finalmente sono fuori

Lei mi dice delinquente

Proprio a me…

Li per li non c’ho più visto

L’ho afferrata per la gola e sempre più…

La stringevo forte e gli occhi

Suoi sembravano più grandi…

E mentre mi portavan via

Eran bianche le sue mani

Era fredda la sua pelle

Io guardavo e non capivo…

Mentre mi portavan via

Era mani le sue bianche

Era pelle la sua fredda

C’era il treno sulla nebbia…

Mentre mi portavan via

C’era nebbia sulla fredda

Era treno la sua bianca

La maestra mi picchiava

Mentre mi portavan via

Mi piacchiava la maestra

Treno, pelle, bianca, nebbia…

La maestra sulla fredda…

Mentre mi portavan bianca…

Adriano Celentano —

Vrienden zeiden dat ik je ogen moest openen

Die vrouw trouwt niet met je uit liefde...

Hij doet alsof hij iets goeds voelt

Denk maar aan settelen, zeiden vrienden tegen me...

Ik werd boos op ze,

Ik noemde ze allemaal varkens en hoe niet...

Je spreekt uit afgunst

Zie je niet dat ze oprecht is en zelfs als...

Zelfs als ze met me trouwt voor het geld, wat maakt het jou uit...

Maar wat heb je in je hart?

Mooie vrienden vind ik mezelf

Je spreekt en begrijpt het niet

Ik geef niets om zijn liefde

Voor mij is het voldoende dat een leven mij bijblijft

Ik hou zoveel van haar ... en ik zal van haar houden

Ze hield van sieraden

Nertsenbont, ze hield van cadeaus ...

Op de lange termijn zijn grillen

Ze droogden mijn zakken en ik had geen geld meer...

Je vertelt me ​​waar je op wacht

Wil je me op pad sturen... denk maar eens na...

De slimme man neemt grote risico's

Hij probeert een schot en het past hem, maar hoe dan ook ...

Het gebochelde schot ging mis

Een wiel in de bocht blies me ...

En terwijl ze me wegdroegen

Er stond een man achter hem

Hij was vergezeld

Terwijl ze me wegdragen, keek ik naar zijn handen

Dat schudde andere handen

En toen ik huilde... draaide hij zich niet om

Binnen zijn is een hel

Men denkt veel dingen

Mijn handen jeukten...

Maar mijn hart stroomde over

Van een eindeloze liefde en hij wilde haar vergeven...

ik ben er eindelijk uit

Je vertelt me ​​een misdadiger

Alleen ik ...

Ik heb hem sindsdien niet meer gezien

Ik greep haar bij de keel en meer en meer...

Ik hield haar stevig vast en haar ogen

Hij leek ouder...

En terwijl ze me wegdroegen

Zijn handen waren wit

Zijn huid was koud

Ik keek en begreep het niet...

Terwijl ze me meenamen

Zijn handen waren wit

Zijn huid was koud

Daar was de trein in de mist...

Terwijl ze me meenamen

Er was mist op de kou

Zijn witte trein was

De leraar sloeg me

Terwijl ze me meenamen

Ik vond de leraar leuk

Trein, leer, wit, mist ...

De leraar in de kou ...

Terwijl ze me wit droegen...

Adriano Celentano-