Solo - Adriano Celentano

Limone e zucchero fa blu

E di aspettarti non ne mangio più

Arrivederci a un altro amore

Di madreperla e nostalgia

In questo letto fatto a Lombardia

Il giorno muore troppo piano

Solo come un deltaplano

Come un manichino

Solo sulla strada umida di pioggia

Solo sulla spiaggia di conchiglie addormentate

Figlie dell’estate e il sole

E il sole non riscalda più

Ma avere tutto non si può

È dura da mandare giù

L’amore è già lontano

Solo come un deltaplano verso l’infinito

Solo come un dito, troppo solo

E passa come un’onda rock

L’effetto di rimando di uno shock

Ma è solamente un dispiacere

E puoi spogliarti in libertà

Di mozziconi, di sessualità

Con la paura d’esser

Solo come un deltaplano

Come un «assolo"triste di violino

Solo a primavera

Solo quando si fa sera

Solo e disperato ad addentare l’atmosfera

E il sole non riscalda più

E ormai digiuno son di te

Per questo conto fino a tre

Per perderti più piano

Solo come un deltaplano verso l’infinito

Dove mi hai lasciato troppo solo

E il sole non riscalda più

E ormai digiuno son di te

Per questo conto fino a tre

Per perderti più piano

Solo come un deltaplano

Come un pescatore addormentato

Con la canna in mano

Solo come il matto del villaggio

Con la solitudine che in fondo fa coraggio

Solo come questo amore immenso

Che mi fa sognare ancora nuvole d’incenso

Citroen en suiker maken blauw

En ik eet niet meer om op je te wachten

Afscheid van een andere liefde

Van parelmoer en nostalgie

In dit bed gemaakt in Lombardije

De dag sterft te langzaam

Net als een deltavlieger

Als een mannequin

Alleen op de regenachtige weg

Alleen op het strand van slapende schelpen

Dochters van de zomer en de zon

En de zon warmt niet meer op

Maar alles hebben is niet mogelijk

Het is moeilijk te slikken

Liefde is al ver weg

Net als een deltavlieger naar het oneindige

Net als een vinger, te eenzaam

En het gaat voorbij als een rotsgolf

Het uitsteleffect van een schok

Maar het is alleen maar spijt

En je kunt je vrij uitkleden

Van peuken, van seksualiteit

Met de angst om te zijn

Net als een deltavlieger

Als een trieste viool "solo"

Alleen in het voorjaar

Alleen als het donker wordt

Alleen en wanhopig om in de atmosfeer te bijten

En de zon warmt niet meer op

En nu vast ik voor jou

Hiervoor tel ik tot drie

Om je langzamer te verliezen

Net als een deltavlieger naar het oneindige

Waar je mij ook alleen liet

En de zon warmt niet meer op

En nu vast ik voor jou

Hiervoor tel ik tot drie

Om je langzamer te verliezen

Net als een deltavlieger

Als een slapende visser

Met het vat in de hand

Net als de gek in het dorp

Met de eenzaamheid die eigenlijk moed geeft

Net als deze immense liefde

Dat doet me nog steeds dromen van wierookwolken