От колыбельной до гробовой - Adamant

И если ты хочешь, то останься

На ночь, не думай сейчас наперед.

Вдыхай со мной допинг, растворяясь в

Представь, что все это кино, кино и некому победить.

В памяти стерто дотла, где я, где ты —

Я нас не могу найти, я один, ты одна.

Припев:

Хоть один патрон, дай мне лишь

Умереть с тобо !

Дай мне лишь умереть с тобой!

Но почему ты хочешь боль, боль?

От колыбельной до гробовой, дай мне лишь умереть с тобой,

Дай мне лишь умереть с тобой, дай мне лишь…

Я твое больное детство, небезопасность, секс на миг.

Никто не держит.

Твои глаза, как бездна!

Не меняя снег на нимб.

И в каждом герце мои оттивы.

Мой дом, превратился в этот кошмар.

Нас после не узнает никто.

Я твой, и ты навечно моя!

Умирай со мной.

Путь растаял смелый пожар.

Дай мне самый последний самый патрон.

Я твой и ты навечно моя, до гроба…

Припев:

Хоть один патрон, дай мне лишь

Умереть с тобо !

Дай мне лишь умереть с тобой!

Но почему ты хочешь боль, боль?

От колыбельной до гробовой, дай мне лишь умереть с тобой,

Дай мне лишь умереть с тобой, дай мне лишь…

Я не знаю кто там в комнате,

Но мы устроим с тобой ураган.

Убивай меня полностью,

Завтра не вспомним различия в именах.

Мозги сменяются, как реклама.

Город разделиться на ты и я.

У нас полон разбавляя нирвану

Осколков тепла и так каждый может

Эта жизнь нема,

Выкинь из головы, что это должно быть

И если нам плыть до самого дна,

От него оттолкнуться с полной обоймой.

А город за окном лишь пустынное поле.

Ты видишь в глазах моих выжженный лес.

Вижу в глазах твоих битые стекла —

И в памяти стертой, выжгу это в себе.

Припев:

Хоть один патрон, дай мне лишь

Умереть с тобо !

Дай мне лишь умереть с тобой!

Но почему ты хочешь боль, боль?

От колыбельной до гробовой, дай мне лишь умереть с тобой,

Дай мне лишь умереть с тобой, дай мне лишь…

En als je wilt, blijf dan

Voor de nacht, denk nu niet vooruit.

Adem dope met mij, oplossend in

Stel je voor dat dit allemaal cinema, cinema is en dat er niemand is om te winnen.

In het geheugen uitgewist tot as, waar ben ik, waar ben je -

Ik kan ons niet vinden, ik ben alleen, jij bent alleen.

Refrein:

Ten minste één kogel, geef me maar

Sterf met jou!

Laat me gewoon met je sterven!

Maar waarom wil je pijn, pijn?

Van slaapliedje tot graf, laat me gewoon met je sterven

Laat me gewoon met je sterven, laat me gewoon...

Ik ben je zieke jeugd, onzekerheid, even seks.

Niemand houdt vast.

Je ogen zijn als een afgrond!

Zonder sneeuw te verwisselen voor een halo.

En in elke hertz mijn otti.

Mijn huis is veranderd in een nachtmerrie.

Niemand zal ons daarna herkennen.

Ik ben van jou en jij bent voor altijd van mij!

Sterf met mij.

Het pad werd gesmolten door een gedurfd vuur.

Geef me de nieuwste cartridge.

Ik ben van jou en jij bent voor altijd van mij, tot in het graf...

Refrein:

Ten minste één kogel, geef me maar

Sterf met jou!

Laat me gewoon met je sterven!

Maar waarom wil je pijn, pijn?

Van slaapliedje tot graf, laat me gewoon met je sterven

Laat me gewoon met je sterven, laat me gewoon...

Ik weet niet wie er in de kamer is

Maar we zullen samen met jou een orkaan maken.

Dood me volledig

Morgen zullen we ons het verschil in namen niet herinneren.

Hersenen veranderen als advertenties.

De stad zal worden verdeeld in jou en mij.

We zitten vol met verdunnend nirvana

Warmtescherven en zo kan iedereen

Dit leven is dom

Ga uit je hoofd wat het zou moeten zijn

En als we naar de bodem zwemmen,

Duw van hem af met een volledige clip.

En de stad buiten het raam is gewoon een verlaten veld.

Je ziet in mijn ogen een verschroeid bos.

Ik zie gebroken glas in je ogen -

En in een gewist geheugen, zal ik het in mezelf uitbranden.

Refrein:

Ten minste één kogel, geef me maar

Sterf met jou!

Laat me gewoon met je sterven!

Maar waarom wil je pijn, pijn?

Van slaapliedje tot graf, laat me gewoon met je sterven

Laat me gewoon met je sterven, laat me gewoon...