Хомуты - АБВИОТУРА, Инна Желанная

Захлестнул петлей, вервью-ужищем

Шею ломкую, песню горькую

Оказалось зря.

Силы уж ещё

В двух мешках припас полных с горкою

Да припрятал так, что сыскать не мог

Три зимы подряд, да три месяца

Оттого тоска валит зельем с ног,

А душа ревёт, с горя бесится

Рыскал по лесу россомахою

Гладкой нерпою море правил я

Взмыл под облако тихой птахою

Не нашёл нигде силы правильной

Заглянул в себя.

Не достать до дна

Не горят в груди зори зоркие

Сердце ощупью.

Так и есть!

Она!

В двух мешках лежит полных с горкою

Зачерпнул рукой, бросил за спину

Зёрна чёрные, звёзды частые,

А в груди тоска, хоть лезь на стену

Изурочь, изрежь в кровь запястия

Ни к чему, видать, сила ярая

Коли тело жжёт, сушит жаждою

Опалю тебя жалом, жаром я

Жадно вытяну жилу каждую

Хомуты да омуты

Помни, девка, кому ты

Сердце дарила

Overweldigd door een strop, een touwslager

Een breekbare nek, een bitter lied

Het bleek tevergeefs.

De krachten zijn al

In twee tassen vol benodigdheden met een glijbaan

Ja, ik heb het verstopt zodat ik het niet kon vinden

Drie winters op rij, ja drie maanden

Daarom slaat melancholie neer met een drankje,

En de ziel brult, woedt van verdriet

Ren door het bos als een veelvraat

Ik regeerde de zee met een gladde zeehond

Zweefde onder de wolk als een stille vogel

Nergens de juiste sterkte gevonden

Ik keek in mezelf.

Bereik de bodem niet

Waakzame dageraad brandt niet in de borst

Het hart voelen.

En daar is!

Zij is!

In twee zakken ligt vol met een glijbaan

Hij schepte het op met zijn hand, gooide het achter zijn rug

De korrels zijn zwart, de sterren zijn frequent,

En er is verlangen in de borst, zelfs tegen de muur klimmen

Verminken, snijden in het bloed van de pols

Tot niets, zie je, de kracht is hevig

Als het lichaam verbrandt, droogt het van de dorst

Ik zal je verbranden met een steek, met hitte I

Strek elke ader gretig uit

Klemmen en whirlpools

Onthoud meid wie je bent

gaf een hart