The Gradient Lake - Above, Below

Like a dove, sitting on a branch, reflecting on existence

I peer upon my former self and interpret our affliction

We wade through fearless currents, but never fall amidst them

We close our eyes and dream the skies, but never wake to see them

This is an ode to the sun

A technicolour kaleidoscope, inhabits all your vision

Yet shattered greys define your skies, and consumes your erudition

Let comatose become your god, and your dreams become your being

Close your eyes, illuminate the skies, and then you’ll see a reason

Fragments of light cascade from our eyes

Yet we wear a blindfold

We sit below these blackened clouds

And forget what lies above them

Look upon your life with tangent eyes

Perception is our greatest gift in life

Embrace the dark, lose yourself in the sun

Breathe the sky deep into your lungs

You are anything and everything

A never ending ebb and flow

You are your own creation

Touch your heart and feel it glow

Expand your mind across all time

And indulge in the elation

Merge your dreams with reality

And become imagination

Break free from despondency

And grasp your impeding sagacity

Eradicate the hallucination

Uncover the illumination

Observe…

Observe yourself from beyond the void

Take in the light

Become one with your life

You are anything and everything

A never ending ebb and flow

You are your own creation

Touch your heart and feel it glow

Expand your mind across all time

And indulge in the elation

Merge your dreams with reality

And become imagination

Als een duif, zittend op een tak, nadenkend over het bestaan

Ik tuur naar mijn vroegere zelf en interpreteer onze ellende

We waden door onbevreesde stromingen, maar vallen er nooit tussen

We sluiten onze ogen en dromen van de lucht, maar worden nooit wakker om ze te zien

Dit is een ode aan de zon

Een technicolour caleidoscoop, bewoont al uw visie

Maar verbrijzelde grijstinten bepalen je hemel en verteren je eruditie

Laat comateuze je god worden, en je dromen worden je wezen

Sluit je ogen, verlicht de lucht en dan zie je een reden

Fragmenten van licht vallen uit onze ogen

Toch dragen we een blinddoek

We zitten onder deze zwartgeblakerde wolken

En vergeet wat er boven hen ligt

Kijk naar je leven met raakvlakken

Perceptie is ons grootste geschenk in het leven

Omarm het donker, verlies jezelf in de zon

Adem de lucht diep in je longen

Jij bent van alles en nog wat

Een nooit eindigende eb en vloed

Je bent je eigen creatie

Raak je hart aan en voel het gloeien

Verruim je geest over alle tijden

En geniet van de opgetogenheid

Combineer je dromen met de realiteit

En word verbeelding

Breek vrij van moedeloosheid

En grijp je belemmerende scherpzinnigheid

De hallucinatie uitroeien

Ontdek de verlichting

Let op…

Observeer jezelf vanuit de leegte

Geniet van het licht

Word één met je leven

Jij bent van alles en nog wat

Een nooit eindigende eb en vloed

Je bent je eigen creatie

Raak je hart aan en voel het gloeien

Verruim je geest over alle tijden

En geniet van de opgetogenheid

Combineer je dromen met de realiteit

En word verbeelding