Blood Wine - Above, Below

We live as we dream

So alone

So alone

Taking rich sips from a glass of blood wine

From within the veins of a heart of darkness

I am confined

I fell from grace just to miss the arms waiting to catch me

I slipped through time and egressed into a forlorn ethos

The lotus I dream is now drenched in rain

No longer of its opulent purple stain

No longer of its opulent purple stain

(Wake up)

Wake up

Wake up

Is this but a dream?

Liquidated melancholy flowing inside of me

Pinching at my skin, but still loyal to the nightmare that I’m stuck in

Writing scriptures of hatred about the ones I love

How is this the person that I’ve become?

(What have I become?)

I learned to mourn when I learned to love

A fragile gift on the wings of a dove

The sun is cold forevermore (forevermore)

I learned to mourn when I learned to love

A fragile gift on the wings of a dove

The sun is cold forevermore

Forevermore

It is foolish to resist the kiss of death

You swore

You swore

I was comfortably numb

Break my heart for I held my tongue

I trudged through crimson isles

In constant envy of your bleeding smiles

And I’ll never forgive myself for those futile desires

I was dying of thirst, and you fed me salt

Now the flowers you returned, once vibrant, now rot

You’re just a fucking snake

Spitting words of venom

Infecting those you love

Enraging those who hate you

You’re toxic and alone

You sit upon a serpents throne

But it’s my greatest shame

I’m exactly the same

A willful player in this devils game

I learned to mourn when I learned to love

A fragile gift on the wings of a dove

The sun is cold forevermore (forevermore)

We fell apart when we fell in love

Two fragile souls dipped in a glass of blood

The sun is cold forevermore

Forevermore

We leven zoals we dromen

Zo alleen

Zo alleen

Rijke slokjes nemen van een glas bloedwijn

Vanuit de aderen van een hart van duisternis

Ik ben beperkt

Ik viel uit de gratie alleen maar om de armen te missen die wachtten om me op te vangen

Ik glipte door de tijd en belandde in een verlaten ethos

De lotus waarvan ik droom is nu doorweekt van de regen

Niet langer van zijn weelderige paarse vlek

Niet langer van zijn weelderige paarse vlek

(Word wakker)

Word wakker

Word wakker

Is dit slechts een droom?

Geliquideerde melancholie die in mij stroomt

Knijpend in mijn huid, maar nog steeds trouw aan de nachtmerrie waarin ik vastzit

Geschriften van haat schrijven over degenen van wie ik hou

Hoe is dit de persoon die ik ben geworden?

(Wat ben ik geworden?)

Ik leerde rouwen toen ik leerde lief te hebben

Een breekbaar geschenk op de vleugels van een duif

De zon is voor altijd koud (voor altijd)

Ik leerde rouwen toen ik leerde lief te hebben

Een breekbaar geschenk op de vleugels van een duif

De zon is voor altijd koud

Vooraltijdmeer

Het is dwaas om weerstand te bieden aan de kus des doods

je zwoer

je zwoer

Ik was comfortabel verdoofd

Breek mijn hart want ik hield mijn tong vast

Ik sjokte door karmozijnrode eilanden

Constant jaloers op je bloedende glimlach

En ik zal mezelf die zinloze verlangens nooit vergeven

Ik ging dood van de dorst en je gaf me zout

Nu zijn de bloemen die je terugbracht, ooit levendig, nu rot

Je bent gewoon een verdomde slang

Woorden van venijn spuwen

Degenen van wie je houdt infecteren

Degenen die je haten woedend maken

Je bent giftig en alleen

Je zit op een slangentroon

Maar het is mijn grootste schande

ik ben precies hetzelfde

Een opzettelijke speler in dit duivelsspel

Ik leerde rouwen toen ik leerde lief te hebben

Een breekbaar geschenk op de vleugels van een duif

De zon is voor altijd koud (voor altijd)

We vielen uit elkaar toen we verliefd werden

Twee fragiele zielen gedoopt in een glas bloed

De zon is voor altijd koud

Vooraltijdmeer