Enquanto Eu Existir - A286, Smith, J Ariais

Superei o orgulho, o erro admiti, oposto ao padrão dos verme

Quem assume as falhas paga duas vezes, esquece

Quem quer seu mal vai forjar pé

E qualquer palavra mal colocada é munição pro zé

E eu até com mais de trinta, uma pá de vez ainda ingênuo

No abraço do oportuno botando fé ao extremo

Pra adicionar mais um na coleção de exemplo, fortificar a teoria:

«Amigo bom é dinheiro»

Amigo é quem por ti o dia inteiro caminhou sozinho, embaixo do Sol

Enquanto cê dormia, em troca de um sorriso

Quantas vezes desmerecido, não lembrado

Fez o bolo de aniversário e nem levou o primeiro pedaço

Não espera a saudade te fazer entender

O inestimável valor de quem tudo faz por você

Que dar valor só quando perde é natural do ser humano

Não ameniza a dor, sem recordar o último «eu te amo»

Valoriza que eu não tive quem dizer pra mim

E o pouco que acho que sei foi triste aprender sozinho

Perante um retrato borrado, forçando pra recordar

Se sentindo culpado, em conflito com o tempo tentando apagar

Leva hoje a flor pra ouvir o que ela achou das rosas

Enquanto tento cumprir minha promessa honrar sua memória

Não sei se errei, amei em excesso tentando te dar o melhor

Só sei que enquanto eu existir vocês nunca estarão só

Na alegria ou na tristeza

Na saúde ou na doença

Ninha maior riqueza

Minha força, minha fraqueza

Também vai te fazer chorar tudo que fez sorrir

Lembra: É preciso descansar antes de desistir

Vai descobrir no amigo oculto o inimigo antigo

Cansar de chorar por quem suas lágrimas só gerou riso

Eu sei, um dia acreditei que fossem como eu também

E fui julgado por quem defendi, e traído por quem ajudei

Até no sangue do meu sangue contemplei ódio gratuito

E vi meus infortúnios conceber sorrisos

Quem mata a sede a fonte dá às costas

Jamais se esqueça quem sangrou juntinho na tristeza e na derrota

Que a grandeza não tá na soma de glória

Mas no respeito que dá a quem não pode dar nada em troca

Títulos há de despertar enganos

Quando o maior luxo da vida é ter saúde

E estar com quem amamos

Pra quando a saudade chegar, não restar dúvida

A distância pode separar mas nada muda

O que puder fazer faça, ao menos tente

Não deixe que o frustro imponha o limite dele

E quando a angústia visitar, não hesite em me chamar

Pois o que não se diz não morre, mas é capaz de matar

E quando só nos restar saudade, lembre

Minha única razão em vida foi sua felicidade

Não sei se errei, amei em excesso tentando te dar o melhor

Só sei que enquanto eu existir vocês nunca estarão só

Na alegria ou na tristeza

Na saúde ou na doença

Ninha maior riqueza

Minha força, minha fraqueza

Ik overwon de trots, de fout die ik toegaf, tegenover het patroon van wormen

Wie de mislukkingen aanneemt, betaalt twee keer, vergeet het

Wie wil dat je slechte voet zal smeden

En elk woord dat misplaatst is, is munitie voor zé

En ik ben zelfs boven de dertig, een schop per keer nog steeds naïef

In het aangrijpen van de gelegenheid, vertrouwen stellen in het uiterste

Als je er nog een wilt toevoegen aan de voorbeeldverzameling, versterk je de theorie:

"Een goede vriend is geld"

Een vriend is iemand die de hele dag alleen voor je heeft gelopen, onder de zon

Terwijl je sliep, in ruil voor een glimlach

Hoe vaak onverdiend, niet herinnerd

Heb de verjaardagstaart gemaakt en heb niet eens het eerste stuk gepakt

Wacht niet op het verlangen om je het te laten begrijpen

De onschatbare waarde van wie alles voor je doet

Dat alleen waarde geven als het verliest, natuurlijk is voor mensen

Het verzacht de pijn niet, zonder de laatste "I love you" te onthouden

Waardeer dat ik niemand had om het me te vertellen

En het weinige dat ik denk dat ik ken, was triest om alleen te leren

Geconfronteerd met een wazig portret, dwingend om te onthouden

Schuldig voelen, in strijd met de tijd proberen te wissen

Neem vandaag de bloem mee om te horen wat ze van de rozen vond

Terwijl ik probeer mijn belofte na te komen om je nagedachtenis te eren

Ik weet niet of ik het bij het verkeerde eind had, ik hield er te veel van om je het beste te geven

Ik weet gewoon dat zolang ik besta je nooit alleen zult zijn

In vreugde of in verdriet

In gezondheid of in ziekte

Ninha grotere rijkdom

Mijn kracht, mijn zwakte

Het zal je ook alles laten huilen waardoor je moest glimlachen

Onthoud: je moet rusten voordat je opgeeft

Je zult in de verborgen vriend de oude vijand ontdekken

Moe van het huilen voor wie je tranen alleen maar gelach veroorzaakten

Ik weet het, op een dag geloofde ik dat ze ook waren zoals ik

En ik werd beoordeeld door degene die ik verdedigde, en verraden door degene die ik hielp

Zelfs in het bloed van mijn bloed overwoog ik onnodige haat

En ik heb gezien dat mijn ongeluk een glimlach opwekt

Wie zijn dorst lest, keert de bron de rug toe

Vergeet nooit wie dicht bij elkaar bloedde in verdriet en nederlaag

Die grootsheid is niet in de som van glorie

Maar in het respect dat je geeft aan degenen die er niets voor terug kunnen geven

Titels zullen fouten wakker maken

Wanneer de grootste luxe in het leven gezond zijn

En samen zijn met degenen van wie we houden

Want wanneer het verlangen komt, zal er geen twijfel zijn

Afstand kan scheiden, maar er verandert niets

Wat je kunt doen, probeer het in ieder geval

Laat de frustratie zijn grens niet opleggen

En bij noodbezoeken, aarzel dan niet om me te bellen

Want wat niet gezegd wordt, sterft niet, maar is in staat om te doden

En als we je alleen missen, onthoud dan

Mijn enige reden in het leven was jouw geluk

Ik weet niet of ik het bij het verkeerde eind had, ik hield er te veel van om je het beste te geven

Ik weet gewoon dat zolang ik besta je nooit alleen zult zijn

In vreugde of in verdriet

In gezondheid of in ziekte

Ninha grotere rijkdom

Mijn kracht, mijn zwakte