Sur mon cou - Etienne Daho

Sur mon cou sans armure et sans haine, mon cou

Que ma main plus l?

g?

re et grave qu’une veuve

Effleure sous mon col, sans que ton c?

ur s'?

meuve,

Laisse tes dents poser leur sourire de loup.

?

viens mon beau soleil,?

viens ma nuit d’Espagne

Arrive dans mes yeux qui seront morts demain.

Arrive, ouvre ma porte, apporte-moi ta main

M?

ne-moi loin d’ici battre notre campagne.

Le ciel peut s'?

veiller, les?

toiles fleurir,

Ni les fleurs soupirer, et des pr?

s l’herbe noire

Accueillir la ros?

e o?

le matin va boire,

Le clocher peut sonner: moi seul je vais mourir.

?

viens mon ciel de rose,?

ma corbeille blonde!

Visite dans sa nuit ton condamn?

mort.

Arrache-toi la chair, tue, escalade, mords,

Mais viens!

Pose ta joue contre ma t?

te ronde.

Nous n’avions pas fini de nous parler d’amour.

Nous n’avions pas fini de fumer nos gitanes.

On peut se demander pourquoi les Cours condamnent

Un assassin si beau qu’il fait p?

lir le jour.

Amour viens sur ma bouche!

Amour ouvre tes portes!

Traverse les couloirs, descends, marche l?

ger,

Vole dans l’escalier plus souple qu’un berger,

Plus soutenu par l’air qu’un vol de feuilles mortes.

?

traverse les murs, s’il le faut marche au bord

Des toits, des oc?

ans, couvre-toi de lumi?

re,

Use de la menace, use de la pri?

re,

Mais viens,?

ma fr?

gate, une heure avant ma mort.

(Merci? Sophie pour cettes paroles)

Op mijn nek zonder harnas en zonder haat, mijn nek

Dat mijn hand niet langer

g?

opnieuw en graf dan een weduwe

Aanraken onder mijn kraag, zonder je c?

je als?

eland,

Laat je tanden op hun wolfglimlach zetten.

?

kom mijn mooie zon,?

kom mijn nacht uit Spanje

Gebeurt in mijn ogen die morgen dood zullen zijn.

Kom op, open mijn deur, breng me je hand

M?

houd me ver van hier om onze campagne te voeren.

De lucht kan

kijk de?

bloeiende doeken,

Noch de bloemen zuchten, en pr?

is zwart gras

Verwelkom je de roos?

en waar?

de ochtend zal drinken,

De klokkentoren kan luiden: ik alleen zal sterven.

?

kom mijn roze hemel,?

mijn blonde mand!

Bezoek in zijn nacht uw veroordeling?

dood.

Scheur je vlees, dood, klim, bijt,

Maar kom!

Leg je wang tegen mijn T?

om je heen.

We waren nog niet klaar met elkaar over liefde te praten.

We waren nog niet klaar met het roken van onze zigeuners.

Men kan zich afvragen waarom de rechtbanken veroordelen?

Een moordenaar die zo knap is dat hij lijkt op p?

lees de dag.

Liefde komt op mijn mond!

Liefde open je deuren!

De gangen oversteken, naar beneden gaan, erheen lopen?

ger,

Vlieg de trap op, soepeler dan een herder,

Meer gedragen door de lucht dan een vlucht gevallen bladeren.

?

loop door de muren, als je op de rand moet lopen

Daken, ok?

jaar, jezelf bedekken met lumi?

D,

Gebruik de dreiging, gebruik de pri?

D,

Maar kom,

mijn vriend?

poort, een uur voordat ik stierf.

(Dank je? Sophie voor deze teksten)