Untitled - Marc and the Mambas

Out on the street again playing with rain

And the friend is walking away

Life in a strange hotel

And an endless hell thinking of things

I wanted to say, we over played the game

And we’re playing with pain

And the blackness inside is turning white with the rain

And the smiles are down

And the feelings are fine

It’s hard to make the sun shine

It’s such a shame when I’m out in the rain

All the curtains are closed

It’s a sad scene I know

I try not to care that I’m going nowhere

See it slide down the drain

Washed away with rain

I’m walking in the night

And I feel like a tiger loose

In a room full of bulls

And it’s hurting inside

This feeling of pride

Looking for somewhere to run and hide

Life’s a merry-go-round

It’s the same old sad sound and it’s happening again

And it’s happened before

And the smiles are down

And the feelings are fine

It’s hard to make the sun shine

It’s such a shame when I’m out in the rain

All the curtains are closed

It’s a sad scene I know

I try not to care that I’m going nowhere

See it slide down the drain

Washed away with rain

It’s such a shame when I’m out in the rain

All the curtains are closed

It’s a sad scene I know

I try not to care that I’m going nowhere

See it slide down the drain

Washed away with rain

Only the lonely need to be lonely

Learn to be lonely try to be lonely

Somebody told me only the only

(repeat to fade)

Weer op straat spelen met regen

En de vriend loopt weg

Het leven in een vreemd hotel

En een eindeloze hel om aan dingen te denken

Ik wilde zeggen dat we de game te lang hebben gespeeld

En we spelen met pijn

En de zwartheid binnenin wordt wit van de regen

En de glimlach is weg

En de gevoelens zijn prima

Het is moeilijk om de zon te laten schijnen

Het is zo jammer als ik buiten in de regen sta

Alle gordijnen zijn dicht

Het is een trieste scène, ik weet het

Het kan me niet schelen dat ik nergens heen ga

Zie het door de afvoer glijden

Weggespoeld met regen

Ik loop in de nacht

En ik voel me als een loslopende tijger

In een kamer vol stieren

En het doet pijn van binnen

Dit gevoel van trots

Op zoek naar een plek om te rennen en te verbergen

Het leven is een draaimolen

Het is hetzelfde oude droevige geluid en het gebeurt weer

En het is al eerder gebeurd

En de glimlach is weg

En de gevoelens zijn prima

Het is moeilijk om de zon te laten schijnen

Het is zo jammer als ik buiten in de regen sta

Alle gordijnen zijn dicht

Het is een trieste scène, ik weet het

Het kan me niet schelen dat ik nergens heen ga

Zie het door de afvoer glijden

Weggespoeld met regen

Het is zo jammer als ik buiten in de regen sta

Alle gordijnen zijn dicht

Het is een trieste scène, ik weet het

Het kan me niet schelen dat ik nergens heen ga

Zie het door de afvoer glijden

Weggespoeld met regen

Alleen de eenzamen moeten eenzaam zijn

Leer eenzaam te zijn, probeer eenzaam te zijn

Iemand vertelde me alleen de enige

(herhalen om te vervagen)