Романс - Алексей Рыбников

О, жизнь без завтрашнего дня!

Ловлю измену в каждом слове,

И убывающей любови

Звезда восходит для меня.

Так незаметно отлетать,

Почти не узнавать при встрече.

Но снова ночь.

И снова плечи

В истоме влажной целовать.

Путник милый -город дальний,

унеси мои слова, чтобы сделался печальней тот, кем я еще жива.

Тебе я милой не была,

Ты мне постыл.

А пытка длилась,

И, как преступница томилась

Любовь, исполненная зла.

То словно брат сидишь, молчишь.

Но если встретимся глазами —

Тебе клянусь я небесами,

В огне расплавится гранит.

O, leven zonder morgen!

Ik vang verraad in elk woord,

En tanende liefde

Er gaat een ster voor mij rijzen.

Vlieg zo onmerkbaar weg

Bijna onherkenbaar bij ontmoeting.

Maar het is weer nacht.

En weer schouders

Kus in natte loomheid.

Beste reiziger - een verre stad,

Neem mijn woorden weg, zodat degene die ik nog leef droeviger wordt.

Ik was niet aardig tegen je

Je hebt me beschaamd.

En de marteling duurde

En hoe de crimineel wegkwijnde

Liefde vol kwaad.

Het is als een broer die stil zit.

Maar als we elkaar ontmoeten -

Ik zweer het je bij de hemel

Graniet zal smelten in het vuur.