Bir Acayip Adam - Ahmet Kaya

(Suphi, Suphi, bir acayip adam

Suphi, Suphi, benim canım ciğerim)

Kimse bilmez nereli olduğunu

(Suphi, Suphi, bir acayip adam

Suphi, Suphi, susar akşam oldumu)

Bir cebinde Das Kapital

Bir cebinde Das Kapital

Bir cebinde kenevir tohumu

(Suphi, Suphi, bir acayip adam

Suphi, Suphi, benim canım ciğerim)

«Fırtınadan arta kalmış bir teknede

Tevekkül içinde, görkemli sakalı

Ve iğreti parkasıyla

Gizlediği macerasıyla

Bir acayip adam yaşardı

Akşamları susardı

Ben konuşsam kızardı

Bir sürgün kasabasıydı

Bir eski zamandı, Haziran’dı

Çocuktum, evden kaçmıştım

Gelip ona sığınmıştım

Küçücük bir koydu, sığdı

Burayı keşfeden belki oydu

Uzaktan kasabanın ışıkları yanardı

İçim anneyle dolardı, ağlardım

Suphi şöyle bir göz atardı

Gizli bir cigara sarardı, ağlardı

Sonra barışırdık, ben flüt çalardım

Cigara sönerdi, ağlardık

Ner’den geldiğini bilmezdim

Kimsesizdi, belki kimliksizdi

Onun macerası onu ilgilendirirdi

Kimseye ilişmezdi

Bir şeylere küfrederdi hep

Tedirgin bir balık gibi uyurdu

Bazen kaybolurdu, arardım

Yağmurun altında dururdu

Bir kalın kitabı vardı, cebinde dururdu

Hergün okurdu, ben bir şey anlamazdım

Kapağını seyreder duymazdım

Sakallı bir resimdi.

Kimdi?

Ne kadar mütebbessimdi

Sordum birgün Suphi’ye:

'Söylediklerini niye anlamıyorum' diye;

Bildiklerini, dedi, yüzleştir hayatla

Ve sınamaktan korkma

Doğruyla yanlışı o zaman ayırabilirsin

Ve onu anlayabilirsin

Sonra gülerdi

Günlerim yüzlerce ayrıntıyı merak etmekle geçerdi

Sonra yine akşam olurdu, Suphi susardı

Ben konuşsam kızardı

Tekneye martılar konardı

Yüreğim Suphi’ye yanardı, ağlardım

Suphi denize tükürürdü, gökyüzünü tarardı, ağlardı

Sonra barışırdık, ben flüt çalardım

Yıldız kayardı, ağlardık."

(Suphi, Suphi, bir acayip adam

Suphi, Suphi, benim canım ciğerim)

Kimse bilmez nereli olduğunu

(Suphi, Suphi, bir acayip adam

Suphi, Suphi, susar akşam oldumu)

Bir cebinde Das Kapital

Bir cebinde Das Kapital

Bir cebinde kenevir tohumu

(Suphi, Suphi, bir acayip adam

Suphi, Suphi, benim canım ciğerim)

«Bir sürgün kasabasıydı

Bir eski zamandı, Haziran’dı

Çocuktum, evden kaçmıştım

Gelip ona sığınmıştım

Bir gün aksilik oldu, annem beni buldu

Suphi kaçıp kayboldu

Kasaba çalkalandı, olay oldu

Ben sustum, kanım dondu

Polisler onu bulduğunda tekti, felâketti

Herkes meydanda birikti

Karakoldan içeri girerken sanki mağrur bir tüfekti

Ansızın dönüp bana baktı

'Anladın mı?', dedi

'Anladım.'

dedim, anladım

Ve o günden sonra;

Hiçbir zaman, hiçbir yerde, hiç ağlamadım"

(Suphi, Suphi, een gek

Suphi, Suphi, mijn lieve lever)

Niemand weet waar hij vandaan komt

(Suphi, Suphi, een gek

Suphi, Suphi, zwijg, het is avond)

Das Kapital in een zak

Das Kapital in een zak

Wietzaden in een zak

(Suphi, Suphi, een gek

Suphi, Suphi, mijn lieve lever)

"In een boot overgebleven van de storm

In berusting, zijn prachtige baard

En in zijn geïmproviseerde parka

Met zijn verborgen avontuur

Er leefde een vreemde man

Hij was stil in de avond

Als ik sprak, zou hij boos worden

Het was een stad van ballingschap

Het was een oude tijd, het was juni

Ik was een kind, ik liep weg van huis

Ik kwam en zocht onderdak in haar

Een kleine zet, het past

Misschien was hij degene die deze plek ontdekte.

In de verte brandden de lichten van de stad

Ik was gevuld met mijn moeder, ik zou huilen

Suphi wierp altijd een blik

Een geheime sigaret zou zwart worden, hij zou huilen

Dan zouden we het goedmaken, ik zou de fluit spelen

De sigaret zou uitgaan, we zouden huilen

Ik wist niet waar het vandaan kwam

Hij was wees, misschien zonder identiteit

Zijn avontuur zou hem interesseren

zou niemand aanraken

Hij vloekte altijd op iets.

Hij sliep als een rusteloze vis

Soms was hij verdwaald, ik zou zoeken

stond in de regen

Hij had een dik boek, bewaard in zijn zak

Hij zou elke dag lezen, ik zou er niets van begrijpen

Ik zou niet naar de omslag gekeken hebben

Het was een bebaarde foto.

Wie was het?

wat was ik dankbaar

Op een dag vroeg ik Suphi:

'Waarom begrijp ik niet wat je zegt?'

Wat weet je, zei hij, het leven onder ogen zien?

En wees niet bang om te testen

Dan kun je goed van kwaad scheiden

En je kunt het begrijpen

Dan zou hij lachen

Mijn dagen zouden besteed worden aan honderden details.

Dan zou het weer avond zijn, Suphi zweeg

Als ik sprak, zou hij boos worden

Meeuwen landden op de boot

Mijn hart zou branden voor Suphi, ik zou huilen

Suphi spuugde in de zee, scande de lucht, huilde

Dan zouden we het goedmaken, ik zou de fluit spelen

De ster zou vallen, we zouden huilen."

(Suphi, Suphi, een gek

Suphi, Suphi, mijn lieve lever)

Niemand weet waar hij vandaan komt

(Suphi, Suphi, een gek

Suphi, Suphi, zwijg, het is avond)

Das Kapital in een zak

Das Kapital in een zak

Wietzaden in een zak

(Suphi, Suphi, een gek

Suphi, Suphi, mijn lieve lever)

“Het was een stad van ballingschap.

Het was een oude tijd, het was juni

Ik was een kind, ik liep weg van huis

Ik kwam en zocht onderdak in haar

Op een dag ging er iets mis, mijn moeder vond me

Suphi ontsnapte en verdween

De stad was geagiteerd, het was een evenement

Ik was stil, mijn bloed bevroor

Toen de politie hem vond, was hij de enige, het was een ramp

Iedereen verzameld op het plein

Het was als een trots geweer toen hij het politiebureau binnenkwam.

Hij draaide zich plotseling om en keek me aan.

'Begrijp je het?', zei hij

'Ik begrijp.'

Ik zei, ik begrijp het

En na die dag;

Ik heb nooit, nergens, nooit gehuild"