Ilusión - Callejeros

Mi ilusión, era entrar en tu caja y poder despertar

Mi pasión, es poder encontrar un espejo en tu mentalidad

Y hoy estoy inquieto en este lugar

Con tu aliento y mi soledad

Mi existir es viajar por tu oído y gritarte siempre, que hay verdad

Sin tu voz caeré, no podré ilusionarme otra vez

Porque el fuego que une nuestras almas

Morirá cuando deje de ver

Y si llego a mi fin intentando, seré un vencedor

Porque es mejor intentar que morirse sin sentir tu voz

Y cuando un día ese fuego se apague

Quedará el recuerdo en tu pecho de haber sentido calor

Mi ilusión, es la ilusa que ve salvación

Mi ilusión es mi estrella, mi Dios, mi razón

Mijn illusie was om je doos binnen te gaan en wakker te kunnen worden

Mijn passie is om een ​​spiegel te kunnen vinden in jouw mentaliteit

En vandaag ben ik rusteloos op deze plek

Met jouw adem en mijn eenzaamheid

Mijn bestaan ​​reist door je oor en schreeuwt altijd tegen je dat er waarheid is

Zonder jouw stem val ik, kan ik niet meer opgewonden raken

Omdat het vuur dat onze zielen verenigt

Hij zal sterven als hij stopt met zien

En als ik al proberend aan mijn einde kom, zal ik een overwinnaar zijn

Omdat het beter is om te proberen dan te sterven zonder je stem te horen

En wanneer op een dag dat vuur uitgaat

De herinnering aan het voelen van hitte zal in je borst blijven

Mijn illusie is de illusie die redding ziet

Mijn illusie is mijn ster, mijn God, mijn reden